نقش‌ آفريني زنان در تحولات پروتستاني

Women's Role in Protestant developments

نقش زنان در تحولات اجتماعي با شأن و جايگاه زنان در اديان ارتباط تنگاتنگي دارد و به باور بعضي محققان، آيين پروتستان را نمي‌توان بدون بررسي مسأله زن تكميل كرد. زن در يهوديت و مسيحيت سنّتي، دومِ در آفرينش و اولِ در گناه است، لذا در طول تاريخ منزلت و نقش‌آفريني اجتماعي زنان از موضوعات مناقشه‌برانگيز بوده است. آيين پروتستان در بسياري از نگرش‌ها و آموزه‌هاي مسيحيت سنّتي كاتوليك تغيير ايجاد كرد و از اين رو، جاي اين پرسش هست كه نگرش رهبران پروتستان به اين مقوله چه بوده است و در ديگر سو، آيا زنان توانسته‌اند از ظرفيت‌هاي آيين مذكور بهره كافي برده، در تحولات فكري، سياسي، اجتماعي و ديني تاثيرگذار باشند؟ يافته‌هاي اين نوشته كه با روش كيفي و تحليل محتواي كتابخانه‌اي به دست آمده است، از اين قرار است كه اصلاح نگرش در خصوص موضوع زن در آيين پروتستان، اولويت اصلي مصلحان پروتستان نبوده و نگاه مردسالار قرون وسطي بر نگرش آنان سلطه داشته است ولي آموزه‌هاي پروتستاني به طور مستقيم و غيرمستقيم و با همت و خردمندي زنان كه ريشه‌اي تاريخي دارد، تحولات مهمي را به دنبال داشت كه شعاع آن در حوزه‌هاي مهمي چون نگرش به مسأله زن، برداشت ديني و تفسير متون مقدّس، اهميت فرد و نفي نظام واسطه در قالب كشيش بودن همه ايمانداران قابل ملاحظه است و همين موجبات بروز تغييراتي اساسي در نگرش الهيدانان مسيحي كاتوليك و پروتستان را فراهم كرد.

Protestantism has changed many aspects of traditional Christianity, so we have to ask what is the attitude of Protestant leaders to the issue of women, and on the other hand, have women been able to use the potentials of this sect in intellectual, political, social and religious developments? The findings of this paper are that reforming the attitude towards women in Protestantism was not the main priority of Protestant reformers and the patriarchal view of the Middle Ages dominated their attitude. Protestantism had a positive and indirect effect on the subject, and women were actively involved in the events.