پيش بيني رابطه بين عواطف فردي و مديريت منابع مالي عمومي

موضوع و هدف مقاله :موضوع پژوهش، رابطه ميان عواطف فردي و مديريت منابع مالي عمومي است و هدف آن بررسي تاثير عواطف مثبت و منفي فردي بر تصميم‏‌‏گيري مديران مالي دانشگاه هاي دولتي تهران در استفاده بهينه از منابع مالي عمومي است.روش پژوهش: در اين پژوهش، داده هاي اوليه از طريق پرسشنامه محقق ساخته براي تمايل مديران براي مديريت منابع مالي عمومي (بر اساس پرسشنامه بلسكي و همكاران) و پرسشنامه عواطف پاناس جمع آوري شد. براي تجزيه و تحليل تعداد 70 پرسشنامه مورد استفاده قرار گرفت. همچنين براي تجزيه و تحليل نتايج از رگرسيون چند متغيره و آمار توصيفي و ناپارامتريك استفاده شده است و در تحليل استنباطي با استفاده از روش آماري آزمون كلموگروف اسميرنوف و آزمون رگرسيون براي بررسي فرضيه‌ها پرداخته شده استيافته‌هاي پژوهش :نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه هر دو جنبه مثبت و منفي عواطف فردي مديران مالي بر تصميم‏‌‏گيري آنان در مديريت كارآمد و ناكارآمد منابع مالي عمومي تاثير معني‏‌‏داري دارند. هم چنين شواهد حاكي از آن است كه تحصيلات و تجربه كاري تاثير مستقيم و معناداري بر مديريت كارآمد منابع مالي عمومي و تاثير معكوس و معناداري بر مديريت ناكارآمد منابع مالي عمومي دارند. نتيجه‌گيري، اصالت و افزوده آن به دانش: براساس يافته‌هاي اين پژوهش، مديران مالي دانشگاه‌هاي دولتي بايستي در مقام برابرسنجي، راهكارهاي مناسب در فرايند مراحل خرج به منظور جلوگيري از هرگونه هدر رفت منابع مالي عمومي انتخاب و به مرحله اجرا گذارند.