بررسي كاربرد روش رويه پاسخ در بهينه‌سازي فرآيند انعقاد جهت حذف آرسنيك از آب

آرسنيك آلاينده‌اي سرطان‏زا و آب آشاميدني آلوده به آرسنيك منبع اصلي در معرض قرار‌گيري با اين فلز خطرناك مي‌باشد. در سال‌هاي اخير شهرستان سيرجان با مشكل آلودگي منابع آبي به آرسنيك مواجه شده و با‏توجه‏به وجود تصفيه‌خانه متعارف آب در اين شهر، نتايج اين پژوهش مي‌تواند گام مهمي در جهت كاهش و حتي مرتفع نمودن اين مشكل به حساب آيد. در اين تحقيق با استفاده از روش رويه پاسخ، تأثير فاكتور‌هاي (7،8،9)pH، كدورت (1،5،10،15،20NTU )، غلظت اوليه آرسنيك (50،100،150،200،250 µg/l) و دوز منعقد‌كننده (10،15،20،25،30 mg/l) بر غلظت آرسنيك باقيمانده بعد از فرآيند انعقاد با استفاده از كلرورفريك بررسي شد. سنتز نمونه‌هاي مورد آزمايش با استفاده از آب خروجي تصفيه‌خانه انجام شد. بر اساس نتايج حاصل از رفتار متغيرهاي مورد بررسي از يك مدل درجه دوم پيروي مي‌كند. مدل درجه دوم پيش‌بيني شده براي رفتار پارامترها به خوبي به نتايج به‏دست آمده برازش شد. بررسي اثرات متقابل متغير‌ها نشان داد غلظت آرسنيك باقيمانده تا حد زيادي تحت تأثير pH مي‌باشد به طوري‏كه با افزايش آن در محدوده مورد مطالعه، غلظت آرسنيك خروجي نيز افزايش مي‌يابد. اين تأثير منفي افزايش pH تا حدي با افزايش كدورت قابل جبران مي‌باشد. باتوجه‏به ضرايب فاكتورهاي مدل، اثر خطي و مربعي pH، اثر متقابل pH و كدورت و اثر خطي دوز منعقد‌كننده بيشترين تأثير را در غلظت آرسنيك باقيمانده داشتند. باتوجه ‏به شرايط بهره‌برداري از تصفيه‏‌خانه، در pH=8، كدورت 5 NTU، با مصرف 20 mg/l منعقدكننده، آرسنيك موجود از 150 µg/l به 3.84 µg/l كاهش يافت.