تعيين حد آستانه تحمل به تنش شوري و برخي ويژگي‌هاي كمي و فيزيولوژيكي گياه كاسني (.Cichorium intybus L)

گياهان دارويي از جمله گياه كاسني از گياهان اقتصادي و ارزشمند بوده كه لازم است نسبت به ارزيابي تحمل به تنش اين گياه مطالعات كافي صورت گيرد. به اين منظور جهت مطالعه تحمل به شوري گياه كاسني آزمايشي به‌صورت طرح كاملاً تصادفي با 3 تكرار به‌صورت گلداني در گلخانه مركز ملي تحقيقات شوري در سال زراعي 99-1398 انجام شد. تيمارهاي پنج سطح شوري آب آبياري شامل آب شهر (شاهد)، 3، 6، 9 و 12 دسي‌زيمنس بر متر بود. تيمارهاي شوري از طريق رقيق‌سازي آب‌شور منطقه اطراف اردكان با آب شرب تهيه شد و بعد از سبز شدن گياه به مدت 8 ماه بر گياهان اعمال شد. سپس به‌منظور برآورد آستانه تحمل به تنش شوري و كاهش 50 درصد عملكرد از مدل موسهافمن استفاده شد. در انتهاي آزمايش برخي صفات كمي گياه مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج حاكي از آن بود كه اعمال سطوح شوري به‌طوري معني‌داري سبب كاهش تمامي ويژگي‌هاي موردبررسي شد. به‌طوري‌كه افزايش شوري از تيمار شاهد تا شوري 12 دسي‌زيمنس بر متر سبب كاهش 50 درصد ارتفاع بوته، 59 درصد وزن خشك اندام هوايي، 76 درصد وزن خشك ريشه و 72 درصد تعداد آكن در بوته شد. همچنين با افزايش شوري از تيمار شاهد تا شوري 9 دسي‌زيمنس بر متر سبب كاهش 9.68 درصد محتواي آب نسبي و افزايش نشت يوني گياه به ميزان 37.47 درصد شد. افزايش شوري از شاهد تا 12 دسي‌زيمنس بر متر تأثير معني‌داري بر كاهش نسبت پتاسيم به سديم به ميزان 96 درصد داشت. كاهش 50 و 100 درصد عملكرد ريشه كاسني به ترتيب در شوري 5.91 و 14.66 دسي‌زيمنس بر متر حاصل شد. به‌طوركلي با توجه به نتايج به‌دست‌آمده به نظر مي‌رسد گياه كاسني تحمل بالايي نسبت به شوري ندارد.