ويژگي‌هاي روان‌سنجي فرم كوتاه مقياس احساس گناه بين‌فردي و رابطه آن با اضطراب بيماري كرونا

هدف: پژوهش حاضر به ‌منظور بررسي ساختار عاملي تاييدي، اعتبار و پايايي فرم كوتاه مقياس احساس گناه بين‌فردي گازيلو (2018)  و رابطه آن با اضطراب كرونا در نمونه دانشجويان بود. روش: پژوهش اخير توصيفي از نوع همبستگي بود. 330 نفر از دانشجويان از طريق فراخوان اينترنتي به‌صورت داوطلبانه در تحقيق شركت كردند (به علت شيوع ويروس كرونا). پرسشنامه‌هاي اضطراب كرونا (عليپور و همكاران (1398)، احساس گناه بين‌فردي15 (گازيلو و همكاران، 2018)، احساس گناه بين‌فردي67 (اوكانر و همكاران، 1997)، احساسات شخصي شرم و گناه (هاردر و زالما، 1990)، عزت‌نفس (روزنبرگ، 1965) و افسردگي (PHQ9) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از SPSS24 و  AMOS24 مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج تحليل عاملي اكتشافي نشان داد كه 15 سوال روي 3 عامل بارگذاري شدند كه اين 3 عامل روي هم 46 درصد از واريانس مقياس احساس گناه بين فردي را تبيين مي كردند. همچنين ضريب آلفاي كرونباخ براي كل پرسشنامه 0.64 تا 0.87 محاسبه گرديد. رابطه سه بعد (گناه بازمانده، گناه همه تواني و نفرت از خود) اين مقياس با اضطراب بيماري كرونا، احساس گناه بين‌فردي67، افسردگي، عزت‌نفس، شرم و گناه معنادار بود (0.01 ≥P). نتايج تحليل عاملي تاييدي بعد از اصلاح مدل  (نسخه 14 سوالي) برازش خوبي با داده‌ها نشان داد. نتيجه‌گيري: به‌طوركلي يافته‌ها حاكي از مناسب بودن ويژگي‌هاي روان‌سنجي پرسشنامه احساس گناه بين‌فردي بود و با توجه به رابطه احساس گناه بين‌فردي با اضطراب بيماري كرونا، مي‌توان از اين ابزار براي كاربردهاي تحقيقاتي و باليني استفاده كرد.