اثربخشي درمان مبتني بر شفقت بر نشخوار فكري و اضطراب وجودي سالمندان

The Effectiveness of Mindfulness-Based Cognitive Therapy on Rumination and Existential Anxiety in the Elderly Men

سالمندي به عنوان يكي از مراحل حساس تحول انسان، داراي ويژگي‌ها و شرايط خاص خود است. در اين ميان اضطراب وجودي و نشخوار فكري از شايع‌ترين موضوعات سلامت‌روان سالمندان است كه با مداخله مناسب مي‌توان آنها را بهبود بخشيد. بنابراين اين مطالعه با هدف تعيين اثربخشي درمان مبتني بر شفقت بر نشخوار فكري و اضطراب وجودي سالمندان انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش تمام سالمندان با اضطراب وجودي شهر اهواز در سال 1400 بودند. حجم نمونه پژوهش شامل 30 نفر مرد سالمند (65 تا 75 سال) بود كه با روش نمونه‌گيري در دسترس و با توجه به ملاك‌هاي ورود و خروج مطالعه انتخاب شدند. گروه آزمايش مداخله آموزشي را طي هشت جلسه 90 دقيقه‌اي هفتگي دريافت نمودند. پرسش‌نامه‌هاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل نشخوار فكري هوكسما و مارو و اضطراب وجودي ويمز و همكاران بود. داده‌ها با تحليل كوواريانس تك‌متغيره در سطح 05/0 با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها نشان داد در مرحله پس‌آزمون بين گروه‌هاي آزمايش و كنترل از نظر نشخوار فكري و اضطراب وجودي تفاوت معني‌داري وجود داشت (001/0P<). به عبارت ديگر، نتايج پژوهش حاضر نشان داد درمان مبتني بر شفقت موجب كاهش اضطراب وجودي و نشخوار فكري مي‌شود. به نظر مي‌رسد اين نتايج نمايان‌گر افق‌هاي جديدي در مداخلات روان‌شناختي است و مي‌توان از درمان مبتني بر شفقت به عنوان يك روش درماني مؤثر در بهبود سلامت رواني سالمندان سود جست.

Aging, as one of the most critical stages of human development, has its own characteristics and conditions. In the meantime, rumination and existential anxiety are among the most common mental health issues in the elderly that proper intervention can be conducted to improve them. Therefore, the purpose of the current study was to examine the effectiveness of compassion-based therapy on rumination and existential anxiety in the elderly. It was a quasi-experimental study with pretest-posttest and control group design. The statistical population of the study included all the elderly men living in Ahvaz in 2020. The sample consisted of 30 elderly men (60 to 70 years old) selected using available sampling method and according to the inclusion and exclusion criteria. The experimental group received eight 90-minute weekly sessions. The questionnaires applied in the current study included Nolen-Hoeksema and Morrow’s rumination and Weems et al.’s existential anxiety. Data were analyzed using univariate analysis of Covariance (ANCOVA) in SPSS-22 software. The results revealed that there was a significant difference between experimental and control group in terms of rumination and existential anxiety in posttest (P<0.001). Put in other words, the results of the present study showed that compassion-based therapy is effective in reducing existential anxiety and improving rumination of the elderly. The results of the current study seem to open up new horizons in psychological interventions, and compassion-based therapy can be applied as an effective therapeutic method for improving mental health of the elderly.