اثربخشي اجراي برنامة آموزش فلسفه به كودكان بر نگرش به خلاقيت و انگيزة پيشرفت دانش‌آموزان دختر شهر اصفهان

The Effectiveness of the Implementation of Teaching Philosophy to Children Program on the Attitude toward Creativity and Achievement Motivation of Girl Students in Isfahan

هدف پژوهش حاضر، اثربخشي اجراي برنامة آموزش فلسفه به كودكان بر روي نگرش به خلاقيت و انگيزة پيشرفت دانش­ آموزان دختر شهر اصفهان در سال تحصيلي 96-97 است. روش پژوهش از نوع شبه‌آزمايشي با پيش‌آزمون – پس‌آزمون و گروه كنترل است. جامعة آماري اين پژوهش را دانش­ آموزان دختر ردة سني 12 تا 14 ساله شهر اصفهان تشكيل مي­ دهد كه از طريق روش نمونه­ گيري خوشه­ اي از ميان كانون­ هاي پرورش فكري كودكان و نوجوانان شهر اصفهان، 2 مركز (يك مركز به عنوان گروه آزمايش و مركز ديگر به منظور گروه كنترل) به صورت تصادفي انتخاب شد. سپس، از هر يك از اين مراكز تعداد 15 نفر از دانش­ آموزان به صورت تصادفي گزينش و در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. به منظور گردآوري داده­ ها ابتدا از پرسشنامه ­هاي نگرش نسبت به خلاقيت چارلز لي شيفر (1998) و انگيزش پيشرفت هرمنس (1970) استفاده شد. پايايي ابزار پژوهش با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 0/61 و 0/79 محاسبه شد. در ادامه، برنامة آموزش فلسفه براي گروه آزمايش به مدت 15 جلسة يك‌ساعته (هر هفته 2 جلسه) آموزش داده شد. در پايان دوره نيز پرسشنامه­ هاي يادشده مجدداَ توسط هر دو گروه تكميل شد. بنابراين، مقايسة ميانگين نمره­ هاي نگرش به خلاقيت و انگيزة پيشرفت در گروه آزمايش و گواه با استفاده از تحليل كوواريانس تحليل شد و مبين تفاوت معناداري بود (P <0.001). به عبارتي، مي­ توان اذعان داشت؛ اجراي برنامة آموزش فلسفه به كودكان بر افزايش خلاقيت و انگيزة پيشرفت دانش ­آموزان تأثير مثبتي داشته است. در همين راستا، با تدارك دوره­ هاي آموزشي فلسفه براي كودكان در مدارس كشور، اميد است بتوان گامي در جهت ارتقاي خلاقيت و انگيزة پيشرفت دانش ­آموزان برداشت.

The main aim of current study was to investigate the effectiveness of the implementation of teaching philosophy to children program on the attitude toward creativity and achievement motivation of girl students in Isfahan in the academic year of 2017-18. This study was a quasi-experimental one conducted through a control group and a pretest and posttest. The statistical population of the study included all female students in Isfahan aged 12 to 14 which a sample was selected randomly through cluster sampling from two of the Centers of Children and Adolescents. Then, 15 students were selected randomly from each of these centers and were put into two control and experimental groups. To collect data, at first, Charls. L. Schiefer's creativity attitude scale (CAS) (1998) and Hermann's achievement motivation questionnaire (1970) with Cronbach's alpha coefficient of 0.61 and 0.79 respectively were used. Later on, the subjects in the experimental group attended 15 one-hour sessions - every week 2 sessions - of teaching philosophy to children program. At the end, the questionnaires were completed again by both groups. Comparison of mean scores of attitude toward creativity and achievement motivation in the experimental and control group were analyzed using multivariate analysis of covariance and showed a significant difference (P <0.001). In other words, it can be acknowledged that the implementation of teaching philosophy to children program has had a positive impact on the growth of creativity and achievement motivation of children. Hence, by providing educational courses of philosophy to children in schools throughout the country, it hopes to improve the creativity and achievement motivation of children in schools.