پيش بيني درگيري تحصيلي بر اساس هويت تحصيلي و خودراهبري يادگيري با نقش واسطه اي نيازهاي بنيادين روان‌شناختي

Predicting Academic Engagement based on Academic Identity and Self-Directed Learning Mediates the Basic Psychological Needs

هدف: هدف پژوهش حاضر پيش‌بيني درگيري تحصيلي بر اساس هويت تحصيلي و خودراهبري يادگيري با نقش واسطه‌اي نيازهاي بنيادين روان‌شناختي بود. روش: اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه مورد مطالعه پژوهش را كليه دانش‌آموزان دختر پايه دوازدهم شهرستان‌هاي رباط كريم و پرند در سال تحصيلي 99-1398 تشكيل دادند. نمونه پژوهش 305 نفر از دانش‌آموزان دختر پايه دوازدهم شهرستان رباط كريم و پرند بودند كه به روش نمونه‌گيري تصادفي چند مرحله-اي انتخاب شدند. دانش‌آموزان به پرسشنامه‌هاي درگيري تحصيلي (ريو، 2013)، هويت تحصيلي (واز وايزاكسون، 2008)، خودراهبري يادگيري (فيشر، 2001) و نيازهاي بنيادين روانشناختي (رايان و دسي، 2000) پاسخ دادند. پس از جمع‌آوري داده‌ها، تحليل آن‌ها با نرم‌افزار Spss-24 و Amos-21 و معادلات ساختاري انجام گرفت. يافته‌ها: نتايج تحليل‌ها نشان داد كه نقش ميانجي‌گر با نيازهاي بنيادين روانشناختي در پيوند بين هويت تحصيلي و خودراهبري يادگيري با درگيري تحصيلي، مثبت و معنادار است و الگوي پيشنهادي 43 درصد از واريانس درگيري تحصيلي دانش‌آموزان را تبيين مي‌كند. نتيجه‌گيري: بر پايه يافته‌هاي پژوهش مشخص شد تأثير هويت تحصيلي و خودراهبري يادگيري بيش از آن‌كه مستقيم باشد غيرمستقيم و از طريق با نيازهاي بنيادين روانشناختي است. در نتيجه با افزايش هويت تحصيلي و خودراهبري يادگيري، با نيازهاي بنيادين روانشناختي و درگيري تحصيلي دانش‌آموزان افزايش مي‌يابد.

Purpose: The present study was conducted with the aim of Predicting academic engagement based on academic identity and self-directed learning mediates the basic psychological needs learning through mediation and self-determination. Methodology: This research is applied in terms of purpose and correlational in terms of descriptive method. The study population consists of all twelfth grade female students of Robat Karim and Parand counties in the academic year 2019-2020. The research sample was 305 twelfth grade female students of Robat Karim and Parand cities who were selected by multi-stage cluster sampling. Students responded to the Academic Conflict Questionnaire (Rio, 2013), Academic Identity (Waz Wisxon, 2008), Learning Self-Guidance (Fisher, 2001), and Self-Determination (Ryan and Deci, 2000). After collecting the data, they were analyzed using Spss-24 and Amos-21 software and Pearson correlation coefficient and structural equations. The assumed model was fitting in the research community. Findings: The results of the analysis showed that the mediating role of self-determination in the relationship between academic identity and learning self-direction with academic engagement is positive and significant and the proposed model explains 43% of the variance of students' academic engagement. Conclusion: Based on the research findings, it was found that the effect of academic identity and learning self-direction is more indirect than self-determination and through self-determination. As a result, students' self-determination and academic engagement increase with increasing academic identity and self-direction.