بررسي تاثير نرخ بارگذاري آزمايش خمش نيم دايره اي بر پارامترهاي مختلف مكانيك شكست مخلوط هاي آسفالتي در دماي متوسط

ترك خوردگي روسازي آسفالتي يكي از رايج ترين خرابي هاي روسازي است كه مي تواند ناشي از خستگي و پير شدگي مخلوط هاي آسفالتي تحت شرايط محيطي و بار ترافيكي بوده و باعث ايجاد خرابي هاي ديگر در روسازي هاي آسفالتي گردد. به همين علت بررسي رفتار شكست و ارزيابي دقيق پارامترهاي مكانيك شكست مخلوط هاي آسفالتي و پارامترهاي موثر بر آن، مي تواند مهندسان روسازي را در امر طراحي و احداث روسازي با كيفيت كمك نمايد. در اين تحقيق از نمونه هاي خمش نيم دايره اي1 (SCB) به منظور ارزيابي تاثير نرخ بارگذاري آزمايش بر پارامترهاي مختلف مكانيك شكست مخلوط هاي آسفالتي در دماي متوسط (°C25) استفاده شده است. هدف اصلي از اين تحقيق، تعيين مناسب ترين نرخ بارگذاري براي آزمايش SCB در دماي متوسط، با در نظر گرفتن ضريب تغييرات آزمايش و با نمونه هايي به مشخصات هندسي قطر و ضخامت، 15و 3 سانتي متر و طول ترك برابر با 18ميلي متر مي باشد. بدين منظور نمونه هاي SCB تحت نرخ هاي بارگذاري 0.5 ، 1 ، 3 ، 5 ، 20 و 50 ميلي متر بر دقيقه قرار گرفته و پارامترهاي حداكثر بار2 براي ترك خوردگي نمونه هاي آسفالتي (PL)، انرژي شكست3 نمونه هاي آسفالتي (FE)، شاخص انعطاف پذيري4 (FI) و نشانه ي مقاومت در برابر ترك خوردگي 5(CRI) مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه با افزايش نرخ بارگذاري همواره مقدار PL و FE براي گسيختگي مخلوط آسفالتي افزايش مي يابد ولي FI و CRI با افزايش نرخ بارگذاري روال مشخصي ندارند. بر اساس نتايج آزمايش ها و ارزيابي ضريب تغييرات6 COV)) پارامترهاي ذكر شده، نرخ بارگذاري 3 و 5 ميلي متر بر دقيقه براي استفاده در آزمايشSCB توصيه مي شود.