دامنه مفهومي حق زنان بر اشتغال در مشاركت سياسي-اجتماعي: خوانش بينش حضرت امام خميني(ره)

مشاركت سياسياجتماعي زنان امري است كه برخي ديدگاه‌هاي غربي نظير نگرش فمينيستي، صرف آن را رسالت زن و غايت آمال خود پنداشته‌اند و در اين ميان، برخي حكومت‌ها نظير ايالات متحد آمريكا از اين امر، پوششي درست كرده‌اند تا خود را مدافع حقوق بشر و به طور خاص، حقوق زنان جلوه دهند و اين گونه تظاهر كنند كه نگاه اسلامي در تعارض با اين حق بشري است. مقاله حاضر با روش توصيفيتحليلي به تدقيق در بينش حضرت امام خميني (ره)، راجع به حق زنان بر اشتغال در مشاركت سياسياجتماعي پرداخته است. مقاله حاضر به اين نتيجه دست يافته است، حضرت امام خميني (ره)، با اشرافي كه بر آموزه‌هاي اسلامي داشتند نگاهي دقيق از دامنه مفهومي حق زنان بر اشتغال در مشاركت سياسياجتماعي داده‌اند و آن، اين كه اگرچه آن را منع نداشته و حتي بعضاً مقتضي قلمداد كرده‌اند ليكن، رسالت و غايت آمال نوع زن را در امور والاتري، از جمله و به ويژه ايفاء نقش فعالانه در تربيت جامعه اسلامي، دانسته‌اند. در انديشه حضرت امام خميني (ره)، زن مي‌تواند صاحب شغل باشد اما اين نبايد موجب به فراموشي سپردن، انكار يا كم‌اهميت‌پنداري وظايف اصلي زن شود . از اين رو در بينش بنيانگذار كبير جمهوري اسلامي ايران، اسلام حضور و فعاليت زن را پايه اساسي فضاي خانواده و محيط داخلي خانه مي‌داند و ضمن آن كه بر اين امر تأكيد و پافشاري دارد و نقش و حضور او را در جامعه بي‌فروغ نمي‌شمارد، بر نقش روح بخش نخست اصرار مي‌ورزد.