مقايسۀ اثربخشي رفتار درماني- شناختي و شناخت درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي بر بي‌نظمي هيجان افراد مبتلا به پرخوري عصبي (مورد مطالعه: دانش‌آموزان متوسطة شهر كرمان)

The Effectiveness of Cognitive-behavioral Therapy and Mindfulness-based Cognitive Therapy on Emotion Disorder in People with Bulimia Nervosa

پژوهش حاضر با هدف مقايسۀ اثربخشي رفتار درماني- شناختي و شناخت درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي بر بي‌نظمي هيجان افراد مبتلا به پرخوري عصبي انجام شد. روش تحقيق نيمه‌تجربي بود. جامعۀ آماري پژوهش حاضر كليۀ دانش ­آموزان متوسطة دوم شهر كرمان در ناحيۀ 2 آموزش و پرورش بود. حجم نمونة پژوهشي حاضر با توجه به توان آزمون (0/80)، اندازة اثر (0/50) و سطح اطمينان (0/05) براي هر گروه نمونه 15 نفر در نظر گرفته شد كه ابتدا به­ صورت خوشه ­اي چندمرحله‌اي از 4 دبيرستان دختران انتخاب شد. ابتدا از طريق پرسشنامة غربالگري رفتار پرخوري افرادي كه از طريق نقطة برش مشكوك به رفتار پرخوري هستند؛ تفكيك شد. سپس، با انجام مصاحبة باليني 45 نفر از آن‌ها كه تشخيص نهايي اختلال پرخوري را داشت، انتخاب شد و در سه گروه 15 نفري به صورت گمارش تصادفي قرار گرفت. ابزار پژوهش مقياس دشواري در تنظيم هيجان گراتز و رومر (2004) بود. گروه­هاي آزمايش تحت مداخلة شناختي-رفتاري و درمان شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي قرار گرفتند. تحليل داده ­ها پس از بررسي مفروضه­هاي آماري با روش تحليل كوواريانس انجام گرفت. نتايج تحليل نشان داد مداخلة مبتني مداخلة شناختي-رفتاري و درمان شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي روي ابعاد دشواري تنظيم هيجان اثربخش بوده اند.

The aim of this study was to compare the effectiveness of cognitive-behavioral therapy and mindfulness-based cognitive therapy on emotion disorder in people with bulimia nervosa. The research method was quasi-experimental. The statistical population of the present study was all secondary school students in Kerman in District 2 of Education. The sample size of the present study according to the test power (0.80), effect size (0.50) and confidence level (0.05) was considered for each sample group of 15 people, which were initially in the form of multi-stage clusters. Selected from 4 high schools for girls. First, through the behavioral screening questionnaire of people who are suspected of overeating through the cut-off point; Was separated. Then, by conducting clinical interviews, 45 of them who had the final diagnosis of overeating disorder were selected and randomly assigned to three groups of 15 people. The research tool was a scale of difficulty in regulating emotion Graz and Roemer (2004). The experimental groups underwent cognitive-behavioral intervention and mindfulness-based cognitive therapy. Data analysis was performed after examining statistical assumptions by analysis of covariance. The results of the analysis showed that the intervention based on cognitive-behavioral intervention and mindfulness-based cognitive therapy were effective on the difficult dimensions of emotion regulation.