تحليل اثربخشي سازه‌‌هاي تطبيق با تغيير اقليم بر مديريت پايدار آب در بخش فضاي سبز تهران

Analysis of the effectiveness of adaptation structures with climate change on sustainable water management in the green space of Tehran

فضاي سبز به عنوان يكي از اركان مهم در برنامه‌ريزي و مديريت شهري، اثرات قابل توجهي در كنترل و بهبود تغيير اقليم شهرها دارا مي‌باشد و به عنوان يكي از بزرگترين مصرف‌كنندگان آب در شهرها محسوب مي‌شود. لذا بكارگيري سازه‌هاي تطبيق با تغيير اقليم در فضاي سبز، در پايداري محيط شهري به ويژه مديريت پايدار آب مؤثر خواهد بود. اين پژوهش از نظر جهت‌گيري كاربردي، از لحاظ هدف، آزمون فرضيه و از نظر راهبرد، پيمايشي است. در پژوهش حاضر، جامعه آماري اين تحقيق، كليه كارشناسان فضاي سبز شهر تهران بودند كه تعداد كل آنان 1080 نفر بود و از اين تعداد، 268 نفر به عنوان نمونه از طريق فرمول كوكران و روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي پاسخ به سؤالات تحقيق و بررسي اهداف تحقيق، پرسشنامه‌اي به عنوان ابزار اصلي تحقيق طراحي شد. براي تاييد روايي ابزار اندازه‌گيري از سه نوع روايي ارزيابي تحت عنوان روايي محتوي، روايي همگرا و روايي واگرا استفاده شد كه نتايج تحقيق نشان داد پرسشنامه از روايي مناسبي برخوردار است. همچنين، جهت تعيين پايايي پرسشنامه از دو معيار (ضريب آلفاي كرونباخ و ضريب پايايي مركب) بر طبق نظر فورنل و لاركر (1981) استفاده شد كه در اين پژوهش تمامي متغيرها از پايايي مناسبي برخوردار بودند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از روش ‌معادلات ساختاري (SEM) به كمك نرم‌افزار Smart PLS3 صورت گرفت. يافته‌هاي تحقيق نشان‌دهنده‌ي آن است كه سازه‌هاي باغباني تطبيق با تغيير اقليم با ضريب مسير 447/0 تأثير مثبت و معناداري بر بهينه سازي مصرف آب دارند، همچنين سازه‌هاي آموزشي تطبيق با تغيير اقليم با ضريب مسير 287/0 و سازه‌هاي اقتصادي تطبيق با تغيير اقليم با ضريب مسير 157/0بر بهينه سازي مصرف آب تأثير مثبت و معناداري دارند، در حالي كه سازه‌هاي سياستگذاري تطبيق با تغيير اقليم تاثير معناداري بر بهينه سازي مصرف آب ندارد.

Green space as one of the important pillars in urban planning and management, has significant effects on controlling and improving climate change in cities and is considered as one of the largest water consumers in cities. This research is a test of hypothesis in terms of applied orientation, a hypothesis in terms of purpose and a survey in terms of strategy. In the present study, the statistical population of this study was all green space experts in Tehran with a total number of 1080 people and of these, 268 people were selected as a sample through Cochran's formula and simple random sampling method. To answer the research questions and review the research objectives, a questionnaire was designed as the main research tool. To confirm the validity of the measuring instrument, three types of evaluation validity were used under the headings of content validity, convergent validity and divergent validity. The research results showed that the questionnaire has a good validity. Data analysis was performed using Structural Equation (SEM) method. Findings show that horticultural structures adapting to climate change with a path coefficient of 0.447 have a positive and significant effect on optimizing water consumption, as well as educational structures adapting to climate change with a path coefficient of 0.287 an‎d the economic structures of climate change adaptation with a path coefficient of 0.157 have a positive and significant effect on water consumption optimization, while climate change adaptation policy structures do not have a significant effect on water consumption optimization