مباني مسئوليت مدني ناشي از مزاحمت در حقوق مالي اشخاص

Principles of Civil Liability for Harassment of Individuals' Financial Rights

اصولاً ضررهاي ناشي از مجاورت از زندگي اجتماعي، تفكيك‌ناپذيرند وتاحد عرفي قابل‌تحمل مي‌باشند. حقوق اموال از راههاي مختلفي (حق ارتفاق، تكاليف قانوني همسايه‌ها) تلاش نموده است روابط همسايگي را تنظيم نمايد؛ اما درصورتي‌كه مزاحمت همسايه زياني به بار آورد مسئله جبران مطرح مي‌شود. دربسياري از موارد هيچ‌گونه قصد منفي يا استفاده تقصير آميز در اجراي حق قابل‌اثبات نيست در اين حال بر چه مبنايي بايد زيان وارده به همسايه را جبران كرد؟ در حقوق اسلامي مباني مختلفي جهت جبران زيان ابرازشده است. با بررسي موضوع به روش تحليلي – توصيفي اين نتيجه حاصل‌شده است در تمامي موارد با صدق عرفي انتساب اضرار به فاعل زيان بر مبناي قاعده لا ضرر بايد زيان وارده را جبران نمود.

In principle, the harms of proximity to social life are inseparable and customary unity is tolerable. Property law has tried to regulate neighborhood relations in various ways (easement, neighbors' legal obligations); But if the neighbor's harassment causes harm, the issue of compensation arises. In many cases, no negative intent or misuse in the exercise of the right can be proven. However, on what basis should the damage to the neighbor be compensated? In Islamic law, various principles have been expressed to compensate for losses. Examining the issue in an analytical-descriptive manner, this result has been obtained. In all cases, with customary truth, the attribution of damages to the perpetrator of the loss, based on the No-Loss Rule, must compensate the damage.