مقايسه اثربخشي شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي با درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر شدت تجربه درد و بهزيستي روان‌شناختي بيماران آسيب طناب نخاعي

Comparison the Effectiveness of Mindfulness-based Cognitive Therapy with Acceptance & Commitment Therapy on Intensity of Pain Experience & Psychological Well-being of Patients with Spinal Cord Injury

هدف پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي با درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر شدت تجربه درد و بهزيستي روان‌شناختي بيماران آسيب طناب نخاعي بود. مواد و روش‌ها: روش پژوهش، نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را بيماران آسيب طناب نخاعي مراجعه‌كننده به‌مراكز مشاوره بهزيستي شهر تبريز در سال 1400 تشكيل دادند. 30 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب، و به‌صورت تصادفي در سه گروه قرار گرفتند. گروه‌هاي آزمايشي، درمان مختص گروه خود را در 8 جلسه 5/1 ساعته دريافت كردند. گروه كنترل درماني را دريافت نكرد. ابزارهاي اندازه‌گيري، پرسشنامه‌هاي ديداري سنجش درد و بهزيستي روان‌شناختي ريف بودند. تجزيه و تحليل يافته‌ها از طريق آزمون تحليل واريانس آميخته با اندازه‌گيري مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني انجام گرفت. يافته‌ها: در پيش‌آزمون، ميانگين و انحراف معيار شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي براي شدت تجربه درد (08/1±50/8) و براي بهزيستي روان‌شناختي (83/6±10/46)، در درمان مبتني بر پذيرش و تعهد براي شدت تجربه درد (16/1±70/8) و براي بهزيستي روان‌شناختي (31/6±50/45)، و در گروه كنترل براي شدت تجربه درد (96/0±40/8) و براي بهزيستي روان‌شناختي (68/6±50/44) بود. هر دو درمان در مقايسه با گروه كنترل، شدت تجربه درد و بهزيستي روان‌شناختي بيماران را در پس­آزمون به‌ترتيب كاهش و افزايش دادند (001/0>p). در مرحله پيگيري، اثر اين دو درمان بر شدت تجربه درد و بهزيستي روان‌شناختي ماندگار بود (001/0>p). تأثير اين دو درمان بر شدت تجربه درد و بهزيستي روان‌شناختي در مراحل پس‌آزمون و پيگيري يكسان بود (05/0

The aim of the present study was to compare the efficacy of MBCT with ACT on intensity of pain experience & psychological well-being of patients with spinal cord injury. Material and Methods: The method of this study was semi-experimental with pre-test, post-test and follow up with the control group. The population of the study consisted of patients with spinal cord injury who referred to welfare counseling centers in Tabriz in year 2021. In total, 30 people, They were selected by using simple random sampling and randomly divided into three groups. The experimental groups received their group-specific treatment in 8 sessions 1.5 hours. Measuring instruments were visual measurement of pain and Reef's psychological well-being questionnaire. Analysis of findings through repeated measures analysis of variance & Bonferroni post hoc test. Results: In the pretest, mean and standard deviation of MBCT for intensity of pain experience was (8/50±1/08) & for psychological well-being was (46/10±6/83); in ACT for for intensity of pain experience was (8/70±1/16) & for psychological well-being was (45/50±6/31); and in the control group for intensity of pain experience was (8/40±0/96) & for psychological well-being was (44/50±6/68). Both treatments compared to the control group, reduced intensity of pain experience and increased psychological well-being of patients after the test (p<0.001). In the follow-up phase, the effect of these two treatments on intensity of pain experience and psychological well-being was lasting (p<0.001). The effect of these two treatments on intensity of pain experience and psychological well-being at posttest and follow-up was not different (p>0.05). Conclusion: MBCT and ACT increased the acceptance of the disease in patients with spinal cord injury; thus, they can be considered useful treatment strategies to improve the mental status of this patients.