مكتب واقع‌گرايي حقوقي آمريكايي، ابعاد و رويكردها

The American School of Legal Realism: Dimensions and Approaches

واقع‌گرايي در مباحث مربوط به نظريه حقوقي و فلسفه حقوق از معاني متفاوت و شايد متعارضي برخوردار است. معناي عام واقع‌گرايي، ناظر بر تصويري از جهان است كه در آن واقعيت بيروني نسبت به جنبه‌هاي آرماني از نقش قوي‌تر و مؤثرتري برخوردار باشد. برهمين مبنا جنبش‌ واقع‌­گرايي آمريكايي تلاش دارد لايه‌هاي پر تصنع و رمزگونه را در قلمرو حقوق طرد كند. واقع‌گرايي در اين معنا به نوعي آزمودن نظريه‌هاي حقوقي با لحاظ واقعيتي است كه در عالم خارج مي‌­گذرد. بنابراين، منظور از واقعيت حقوقي هر آن چيزي است كه دادگاه‌ها در واقع در مقام تصميم­‌گيري انجام مي‌دهند. در اين رابطه از روش توصيفي- تحليلي در پردازش مساله استفاده مي­‌شود و هدف اين مقاله، بررسي مكتب واقع‌گرايي حقوقي آمريكايي و مباحث مطرح شده از سوي صاحب‌نظران اين عرصه است. در نهايت، يافته‌ها نشان مي‌دهد كه واقع‌گرايان علي‌رغم ميلشان، موفق به توسعه چشم‌انداز نظري قدرتمند و منسجمي در حقوق و قضاوت شده‌اند.

Realism has different and perhaps conflicting meanings in discussions of legal theory and philosophy of law. The general meaning of realism refers to an image of the world in which external reality plays a stronger and more effective role than ideal aspects. Accordingly, the American realist movement seeks to exclude artificial and mysterious layers in the realm of law. Realism in this sense is somehow testing of legal theories considering the reality that takes place in the outside world. Legal reality, then, is anything that the courts actually do when decision-making. In this regard, descriptive-analytical method is used in problem processing and the purpose of this article is to examine the American school of legal realism and the issues raised by experts in this field. Finally, the findings show that realists, against their will, have succeeded in developing a strong and coherent theoretical perspective on law and judgment.