سه‌گاني‌ها قالبي نو‌ظهور در كوته‌سرايي‌ها

The Stance of Narrative Allegory in Seyyed Bahaoddin Mostofil Mamalek's Diwan ( book of Poetry )

«سه‌گاني» يكي از قالب‌هاي نوظهورِ شعر فارسي در چند سالۀ اخير است كه از سه قسمت/ لَخت تشكيل شده و در لَخت پاياني، ضربۀ نهايي را بر ذهن خواننده وارد ‌مي‌كند. پايبندي به وزن عروضي يا عدم رعايت آن، باعث ايجاد سه شكلِ «كلاسيك»، «نيمايي» و «سپيد» در سه‌گاني‌ها شده ‌است. گرچه وضعِ اصطلاحِ سه‌گاني، نو و ابتكاري است، امّا بحثِ تعدادِ مصراع‌ها و ويژگي‌ها و اصول آن، وجه مشترك بسياري از كوته‌ سروده‌هاست. كاربرد لغات و تركيبات نامأنوس، ايرادهاي زباني و دستوري، آركائيسم، اطناب و... از جمله معايبي است كه به ساختار و بافت سه‌گاني‌ها آسيب مي‌زند. هدف مهمّ اين تحقيق، بيانِ چند‌و‌چونِ اين قالب نوظهور و بررسي نقاط قوّت و ضعف آن است. نتايج به‌دست‌آمده نشان مي‌دهد كه «ايجاز» از مهمّ‌ترين ويژگي‌هاي سه‌گاني،‌ برآيندي از سبك زندگي امروزي است كه شتاب و فشردگي لازمۀ آن است. در اين پژوهش به روش كتابخانه‌اي و بر مبناي صد سه‌گانيِ انتخاب‌شده، به بررسي و تحليل ساختاري و محتوايي اين قالب پرداخته‌ايم.

Seyyed Bahaoddin's Diwan is investigable from different approaches. One of its important and prolific implications and topics is the allegory – specifically narrative allegory. He has utilized the allegorical stories to express his ideas and thoughts in the religious, ethical and social domains because this method mostly affects on the minds of his reader. The present research which is discussed by descriptive – analytic method, deals with the allegory and its function, studying the poem in the narrative allegorical axis, introducing its segments and tools and answering the posed questions which have been appeared in its findings. Seyyed Bahaoddin's tendencies in expressing the codified allegories is alphabetical and it is his most important poetic characteristic and from this perspective he has had much impression in the frequency compared with other elements.