انسجام اوضاع اجتماعي، سياسي و فرهنگي با تأكيد بر ادبيات مقاومت عصر شاه اسماعيل صفوي؛ مروري بر متون پژوهشي

The study of Social, Political, and Cultural Solidarity, Emphasizing on Resistance Literature during the Time of Shah Ismaeel Safavi

اين پژوهش با هدف بررسي انسجام اوضاع اجتماعي، سياسي و فرهنگي با تأكيد بر ادبيات مقاومت عصر شاه اسماعيل صفوي انجام گرفت. روش پژوهش، توصيفي و تحليلي بر پايه‌ي منابع كتابخانه‌اي است. بر اساس نتايج و بررسي جامعه‌شناسي ادبيات (نثر و نظم) عصر شاه اسماعيل صفوي، وجود سطح بالايي از محتواي عصر شامل تغييرات اجتماعي، سياسي، و فرهنگي در قالب‌هاي ادبي و توليدات ادبي است. يافته هاي پژوهش بيانگر اين است كه زبان اكثر شعراي اين عصر در راستاي هويت ديني و حفظ وحدت ملَي بود كه اوضاع اجتماعي را ترسيم مي‌كرد، لذا دوره صفوي نقطه قوّت تاريخ كشور ما را تشكيل مي دهد، چراكه وقتي دولت صفوي قوام گرفت و آنگاه كه تثبيت شد، تحوّل عميقي را در ايران آغاز كرد و گرچه اين تحول با ابزارهاي سنتي صورت مي‌گرفت، اما سبب شكوفايي همه‌جانبه در ايران شد.

The aim of this study was to investigate the coherence of social, political and cultural situations with emphasis on the resistance literature of the time of Shah Ismail Safavid. The research method is descriptive and analytical based on library resources. According to the results and sociological study of literature (prose and poetry) of the era of Shah Ismail Safavid, the existence of a high level of content of the era includes social, political, and cultural changes in literary formats and literary productions. The research findings indicate that the language of most poets of this era was in line with religious identity and preservation of national unity, which depicted the social situation. Therefore, the Safavid period is a strong point in the history of our country, because when the Safavid government was established and when it was established, it started a profound change in Iran, and although this change was done with traditional tools, it caused all-round prosperity in Iran.