كليدواژه :
سكولاريسم , لائيسيته , بي‌طرفي دولت , برابري حقوقي , آزادي مدني , حقوق شهروندي
چكيده فارسي :
سكولاريسم يا به‌صورت كلي، جدايي دين و اخلاق از عرصۀ عمومي، سياست و قدرت دولتي، متأثر از دوگانه‌نگري‌هاي غالب و جاري پس از دكارت و بي‌توجه به ربط‌ها و اتصال‌هاست. در قلمرو سياست كه بحث اصلي اين مقاله است، تأكيد سكولارها بر آزادي ايمان، برابري حقوقي اديان و انتخاب‌هاي اخلاقي و بي‌طرفي دولت‌هاست. اين گونه ادعا مي‌شود كه اين بي‌طرفي به دليل اجتناب از ورود تعهدات و دلبستگي‌هاي ديني و اخلاقي به عرصه‌اي است كه مي‌تواند مخل حقوق فردي و آزادي‌هاي مدني و برابري افراد باشد. دولت‌هاي سكولار مخالف وفاداري نيستند، اما تنها وفاداري نسبت به دولت و قوانين و قواعد آن تبليغ مي‌شود و مجاز است. اينكه چگونه و به‌لحاظ مبنايي، بي‌طرفي مورد ادعا با وفاداري اوليه و ثانويه به دولت قابل جمع است، خود از پرسش‌ها و پارادوكس‌هاي جدي است؛ پارادوكس دوگانه‌نگري مستتر در سكولاريسم؛ يعني دوگانۀ حيات فردي و اجتماعي، پارادوكس تنوع فرادولتي و وحدت دولتي و بي‌توجهي به رابطۀ مفهومي خدا و انسان و حق و قابليت‌هاي او به‌مثابۀ مبناي توجيه‌پذيري حقوق انساني، از پارادوكس‌هاي عمدۀ سكولاريسم است.
چكيده لاتين :
Secularism or the separation of religion and morality from the public arena, politics, and government power in general, is influenced by the prevailing post-Descartes dichotomies, regardless of connections and relationships. In the realm of politics, which is the main topic of this paper, secularists emphasize the freedom of faith, the legal equality of religions, and the moral choices and neutrality of governments. It is claimed that this neutrality is due to the avoidance of religious and moral commitments and attachments to an area that can be detrimental to individual rights and civil liberties and equality. Secular governments are not against loyalty, but only loyalty to the government and its rules and regulations is promoted and allowed. How, and fundamentally, the alleged neutrality can be summed up in primary and secondary loyalty to the government is itself a serious question and paradox. The paradox of dualism hidden in secularism; That is, the duality of individual and social life, the paradox of transnational diversity and state unity, and the disregard for the conceptual relationship between God and man and his rights and capabilities as the basis for the justifiability of human rights, are major paradoxes of secularism.
