بررسي تأثير مقايسه اجتماعي و امتياز ارزيابي عملكرد بر بازخورپذيري كاركنان با ميانجيگري ادراك عدالت در بخش دولتي

هدف: هدف اصلي اين پژوهش، بررسي تأثير مقايسه اجتماعي بر بازخورپذيري كاركنان با ميانجيگري ادراك عدالت در بخش دولتي (شركت نفت پارس) است. روش: پژوهش حاضر از نوع كمّي و كاربردي است. جامعه آماري آن، كاركنان پالايشگاه شركت نفت پارس در سطوح كارشناس به بالا با تعداد 220 نفر بود كه از بين آنها، 132 نفر با روش نمونه‌گيري احتمالي ساده و بر اساس فرمول كوكران در سطح اطمينان 95درصد براي نمونه انتخاب شد. داده‌ها از دو روش كتابخانه‌اي و ميداني (پرسش‌نامه) جمع‌آوري شدند و تحليل آنها با استفاده از آزمون هم‌بستگي پيرسون، تحليل معادلات ساختاري و روش بارون و كني، در دو نرم‌افزار اس‌پي‌اس‌اس و اسمارت پي‌ال‌اس3 انجام شد. يافته‌ها: طبق نتايج به‌دست‌آمده، مقايسه اجتماعي و امتياز ارزيابي عملكرد بر بازخورپذيري كاركنان تأثير معناداري دارند. اثر ميانجيگري ادراك عدالت در رابطه مقايسه اجتماعي بر بازخوردپذيري معنادار و قوي بود؛ اما در رابطه بين امتياز ارزيابي عملكرد بر بازخوردپذيري، اين اثر معنادار و جزئي گزارش شد. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد مقايسه اجتماعي در افرادي كه امتياز ارزيابي، سطح تحصيلي و شغلي بالاتري دارند، بيشتر است و اين افراد به امتياز خود حساس‌ترند، از اين رو، تعامل بيشتر و ارائه بازخورهاي عيني مبتني بر شواهد، براي پذيرش بازخور، به‌ويژه در اين گروه اهميت بيشتري دارد. در واقع، ارتباط نمره‌هاي ارزيابي عملكرد با ادراك عدالت و بازخورپذيري، نوآوري اين پژوهش محسوب مي‌شود. از سوي ديگر، در نتايج عيني به‌دست‌آمده از ارزيابي عملكرد، تأكيد بر اهداف توسعه‌اي مديريت عملكرد نيز بسيار تأثيرگذار است. افزون بر اين، ويژگي‌هاي شخصيتي كاركنان بر فرايند مقايسه اجتماعي و ادراك عدالت و در نتيجه پذيرش بازخور مؤثر است، از اين رو، شناسايي دقيق ويژگي‌هاي افراد و ارائه بازخور متناسب با پروفايل شخصيتي و نيازهاي افراد، در پذيرش بازخور بسيار حائز اهميت است.