تكنولوژي‌هاي نوين ارتباطي و خانواده: بررسي رابطه استفاده از رسانه هاي نوين و روابط والد-فرزندي در بين دانش آموزان دبيرستاني شهر شيراز

بخشي از چالش‌هاي خانواده معاصر به رابطه بين والدين و فرزندان مربوط است و تعامل اعضا خانواده امروزه بيش از هر زمان ديگري از رسانه‌ها و به‌طور خاص تكنولوژي‌هاي نوين ارتباطي متاثر شده است. تحقيق حاضر كوششي در جهت شناختِ تاثير استفاده از تكنولوژي‌هاي نوين ارتباطي بر روابط والدين و فرزندان در بين دانش‌آموزان شهر شيراز مي‌باشد. اين مطالعه به روش كمي و با تكنيك پيمايش صورت گرفته است. جامعه آماري آن را دانش آموزان دبيرستاني مناطق ده‌گانه شهر شيراز تشكيل داده‌اند. با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي چند مرحله‌اي، تعداد ۴۰۰ دانش‌آموز به عنوان افراد نمونه انتخاب گرديدند. روابط خانوادگي در اين تحقيق در سه بُعد روابط چهره به چهره، روابط صميمانه و روابط حمايتي مورد سنجش قرار گرفته‌اند. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه رابطه منفي و معنادار بين متغيرهاي ميزان استفاده از اينترنت و ارتباط چهره به چهره (0.223)، صميميت در ارتباط (0.155) و روابط حمايتي (0.160) وجود دارد، اما يافته‌ها ارتباط معناداري بين نوع استفاده از تكنولوژي‌هاي نوين ارتباطي (تعاملي و غير تعاملي) و ابعاد روابط والدين فرزندي نشان نداده است. نتايج مطالعه حاكي از كاهش ابعاد متفاوت رابطه والدفرزندي است، با اختصاص زمان بيشتر به رسانه‌هاي نوين، زمان كمتري براي تعميق بخشيدن به ارتباط والدفرزندي وجود دارد.