بررسي عوامل فرهنگي و جامعه شناختي بروز پديده حيوان آزاري در ميان دانش آموزان مقطع ابتدايي

پژوهش حاضر با هدف شناسايي زمينه‌ها و بسترهاي محرك حيوان آزاري صورت پذيرفت. حيوان آزاري از مصاديق بارز كنش‌هاي انحرافي در جامعه مي‌باشد. در كشورهاي توسعه‏يافته به دليل اهميت فرهنگ و اخلاق زيست محيطي بر داشتن جامعه‌اي سالم اين رفتار جرم تلقي شده و براي آن مجازات در نظر گرفته مي‌شود زيرا اين نوع خشونت‏ها در صورت عدم پيگيري و درمان مي‌تواند فجايع انساني، گسترش خشونت، افزايش ميزان جرايم و ناامني در جامعه را به دنبال داشته باشد. باتوجه به اهميّت موضوع، در اين تحقيق براي تببين پديده حيوان آزاري از نظريات حوزه جامعه شناسي انحرافات استفاده گرديد و به دليل عدم وجود آمار رسمي در حوزه حيوان آزاري، ابتدا دو گروه حيوان آزار و غيرحيوان آزار توسط محققين شناسايي و تفكيك و سپس با استفاده از روش عليمقايسه‌اي علل محرك اين پديده تبيين گرديد.جامعه آماري پژوهش، دانش آموزان دبستان پسرانه بعثت واقع در منطقه حاشيه نشين نجف در شهر مشهد بودند.جمع آوري داده با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته صورت پذيرفت.بر مبناي نتايج بدست آمده از آزمون يو مان ويتني حاكي از اين بود كه بين دو گروه مذكور در شاخص‌هاي تحصيلات والدين، حس بي‌قدرتي، احساس ناكامي، تبعيض اجتماعي، خشونت خانگي، خطرپذيري، داغ ننگ، دلبستگي به والدين، طرداجتماعي، مسئوليت پذيري، گذران فراغت، محروميت نسبي و همسالان نابهنجار تفاوت معناداري وجود دارد و ميان دوشاخص خشونت در مدرسه و شغل والدين تفاوت معناداري مشاهده نگرديد.