وضعيت سلامت دهان و دندان در بزرگسالان 75-30 ساله مبتلا به مشكلات رواني در يك جمعيت ايراني در سال 1395

مقدمه: سلامت دهان و دندان يكي از جنبه هاي مهم بهداشت عمومي است و افراد داراي مشكلات رواني، در معرض خطر بيشتر بيماري هاي دهان و دندان هستند. هدف از اين مطالعه بررسي وضعيت سلامت دهان ودندان و ارتباط  آن با  عوامل جمعيت شناختي در افراد با سابقه برخي مشكلات رواني است. روش كار: مطالعه حاضر و به صورت توصيفي مقطعي و با استفاده از داده هاي پايه كوهورت پرشين در شاهديه يزد انجام شد. در اين مطالعه2287 شخص بزرگسال 30 تا 75 ساله با سابقه برخي مشكلات رواني(افسردگي ،اختلال در يادگيري، اختلال در حافظه، ساير اختلالات روانپزشكي) كه در بازه زماني 2.22/1394 تا 6.30/1396 به تدريج درمطالعه وارد شده بودند، مورد بررسي قرار گرفتند. شاخصDMFT  و وضعيت رفتارهاي بهداشت دهان و دندان  در آنها مورد بررسي قرار گرفت. از آماره هاي توصيفي براي بررسي ويزگي هاي پايه اي شركت كنندگان و  از آزمون هاي منويتني وكروسكال واليس به منظور  ارزيابي تفاوت ميانگين شاخص DMFT  در متغيرهاي جمعيت شناختي استفاده شد. سطح معني داري آزمون 0.05 در نظر گرفته شد. يافته ها: سي درصد شركت كنندگان مرد و 70درصد زن بودند و ميانگين سني آنان  9.17±48.17 بود. ميانگين نمره DMFTدر بين تمامي شركت كنندگان( با دندان مصنوعي و بدون دندان مصنوعي)   8.4±20.99 بود. ميانگين دندان هاي از دست رفته، پوسيده وترميم شده به ترتيب 11.12± 15.13، 3.1±1.96، 4.66±3.9 بود. از اﻓﺮاد ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ، 23/7 درﺻﺪاز ﻧﺦ دﻧﺪان اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ، 1/8 درﺻﺪاز دﻫﺎﻧﺸﻮﯾﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و 24/9 درﺻﺪﯾﮑﺒﺎر، 3/5 درﺻﺪ دوﺑﺎر، 1/3 درﺻﺪﺳﻪ ﺑﺎر در روز ﻣﺴﻮاك ﻣﯽ زدﻧﺪ و19/2درﺻﺪاﺻﻼٌ ﻣﺴﻮاك ﻧﻤﯽ زدﻧﺪ و 22درﺻﺪ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ داﺷﺘﻦ دﻧﺪان ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﻣﺴﻮاك ﻧﻤﯽ زدﻧﺪ.ﺑﯿﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﺗﻌﺪاد دﻓﻌﺎت ﻣﺴﻮاك زدن، اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺦ دﻧﺪان، ﺳﻦ، ﻃﺒﻘﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﺳﻄﺢ ﺗﺤﺼﯿﻼت، وﺿﻌﯿﺖ ازدواج ﺑﺎ DMFT ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﯽ داري وﺟﻮد داﺷﺖ(0/001 P). ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي:ﺷﺎﺧﺺDMFT در ﺑﯿﻦ اﻓﺮاد ﺑﺎ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺸﮑﻼت رواﻧﯽ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و اﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺ ﺑﺎ اﮐﺜﺮ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي دﻣﻮﮔﺮاﻓﯿﮏ و رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺖ دﻫﺎن و دﻧﺪان در ارﺗﺒﺎط ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. آﻣﻮزش و اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﻄﺢ آﮔﺎﻫﯽ در اﯾﻦ اﻓﺮاد ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد.