مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - تاثير آموزش خانواده بر بهبود روابط والدين و خودكارآمدي دانش آموزان مقطع ابتدايي شهرستان جويبار

چكيده فارسي :

ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﺎﺛﯿﺮ آﻣﻮزش ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺮ ﺑﻬﺒﻮد رواﺑﻂ واﻟﺪﯾﻦ و ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻣﻘﻄﻊ اﺑﺘﺪاﯾﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺟﻮﯾﺒﺎر، اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻪ روش ﻧﯿﻤﻪ آزﻣﺎﯾﺸﯽ ﺑﺎ ﻃﺮح ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن و ﭘﺲ آزﻣﻮن و ﮔﺮوه ﻫﺎي آزﻣﺎﯾﺶ و ﮐﻨﺘﺮل اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري، ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻠﯿﻪ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻣﻘﻄﻊ اﺑﺘﺪاﯾﯽ و ﻣﺎدران آن ﻫﺎ در آﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺟﻮﯾﺒﺎر در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 1400 –1399 ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﺧﻮﺷﻪ اي ﭼﻨﺪ ﻣﺮﺣﻠﻪ اي، ﺗﻌﺪاد 30 ﻧﻔﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺎ ﮔﻤﺎرش ﺗﺼﺎدﻓﯽ در ﻫﺮ ﯾﮏ از ﮔﺮوه ﻫﺎي آزﻣﺎﯾﺶ )15 ﻧﻔﺮ( و ﮐﻨﺘﺮل )15 ﻧﻔﺮ( ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺑﻪ اﻓﺮاد ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ )ﻣﺎدران داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻣﻨﺘﺨﺐ( آﻣﻮزش ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﮐﺘﺎب ﺧﺎﻧﻮاده و ﻓﺮزﻧﺪان در دوره اﺑﺘﺪاﯾﯽ ﺗﻬﯿﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ اﺳﺘﺎدان ﻃﺮح ﺟﺎﻣﻊ آﻣﻮزش ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻪ وﯾﺮاﺳﺘﺎري ﺑﻪ ﭘﮋوه )1389( ﻃﯽ 10 ﺟﻠﺴﻪ و ﺑﻪ ﻣﺪت ﯾﮏ ﻣﺎه اراﺋﻪ ﺷﺪ. اﺑﺰار اﻧﺪازه ﮔﯿﺮي در ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن و ﭘﺲ آزﻣﻮن ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎي ارزﯾﺎﺑﯽ راﺑﻄﻪ واﻟﺪ–ﻓﺮزﻧﺪ ﻓﺎﯾﻦ و اﺳﭽﻮوﺑﻞ )1983(، ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي ﺷﺮر و ﻣﺎدوﮐﺲ )1982( ﺑﻮد. رواﯾﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن ﺗﺄﯾﯿﺪ ﺷﺪ و ﺑﺎ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺿﺮﯾﺐ آﻟﻔﺎي ﮐﺮوﻧﺒﺎخ، ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎي راﺑﻄﻪ واﻟﺪ–ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﺮاﺑﺮ 0/90، ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي ﺑﺮاﺑﺮ 0/88 ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪ. روش ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ داده ﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮارﯾﺎﻧﺲ )ANCOVA( ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰار SPSS ﺑﻮد. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ آﻣﻮزش ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺮ ﺑﻬﺒﻮد راﺑﻄﻪ وﻟﯽ-ﻓﺮزﻧﺪي و ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي ﺗﺎﺛﯿﺮ دارد.