بررسي تاثير مديريت كيفيت فراگير بر نوآوري در سازمان آب و فاضلاب استان تهران

هدف پژوهش حاضر تعيين اثر مديريت كيفيت فراگير (TQM) بر نوآوري در سازمان آب و فاضلاب استان تهران مي‌باشد. كه از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه گردآوري اطلاعات ، تحقيق توصيفي از نوع توصيفي – پيمايشي است . جامعه‌آماري در اين تحقيق شامل كليه كارشناسان و مديران حوزه ستادي شركت آب و فاضلاب استان تهران كه 345 نفر مي‌باشند .در تحقيق حاضر براي انتخاب نمونه، به علت شيوع بيماري كرونا از روش نمونه گيري در دسترس با حجم نمونه 106 نفر انتخاب گرديد. در اين پژوهش از پرسشنامه‌هاي مديريت كيفيت فراگيركسايي (1995) ونوآوري سازماني جيمنز و ديگران (2008) جهت جمع آوري داده‌ها استفاده گرديد. تحليل اطلاعات گردآوري شده از دو بخش آمار توصيفي(توصيف جدول فراواني سن ، تحصيلات ، ميانگين و انحراف استاندارد) و همچنين در آمار استنباطي جهت آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از ماتريس ضريب همبستگي و رگرسيون چندمتغيره با استفاده از نرمافزار آماري SPSS نسخه 24 تحليل گرديد. نتيجه تحليل يافته‌ها F برابر با 68/8 درسطح معني‌دار بود كه نتيجه مي‌گيريم كه مدل ما معني‌دار است به اين معني كه متغير (مديريت كيفيت فراگير(TQM) به خوبي تغييرات متغير(نوآوري)راتبيين مي‌كند. و بتاي(Beta) مديريت كيفيت فراگير(TQM) (0/544) ، مديريت و رهبري(0/291-) ، مشاركت كاركنان 0/312-)، بهبود مستمر(0/265-) و تمركز برمشتريان(0/354) به دست آمده است كه درسطح معني‌داراست، بدين معني كه مديريت كيفيت فراگير(TQM)ومولفه‌هاي آن (مديريت و رهبري، مشاركت كاركنان، بهبود مستمر وتمركز برمشتريان ) به عنوان متغير مستقل بر نوآوري در سازمان آب و فاضلاب استان تهران موثر بوده است.