طراحي، اجرا و ارزشيابي برنامه ژورنال كلاب مبتني بر شواهد در دانشكده طب ايراني دانشگاه ع پ ايران

Designing, implementation and evaluation of an evidence-based journal club program in the school of Persian medicine, Iran University of Medical Sciences

هدف: با توجه به فقدان برنامه طبابت مبتني بر شواهد(EBM) در كوريكولوم درسي طب ايراني، برنامه ژورنال كلاب مبتني بر شواهد بعنوان روشي براي آموزش EBM اجرا شد تا اثربخشي و رضايت شركت كنندگان از اين روش بررسي گردد.روش‌ها: برنامه ژورنال كلاب مبتني بر شواهد كه در سال 1398 و 1399 در دانشكده طب ايراني دانشگاه علوم پزشكي ايران طراحي و اجرا شد تركيبي از كارگاه EBM و ژورنال كلاب مبتني بر شواهد، شامل طراحي سوال باليني، جستجوي شواهد برتر و ارزيابي نقادانه آنها و استفاده از چك ليستهاي EBM ، بود. ارزشيابي با استفاده از پرسشنامه اي ساختارمند محقق ساخته براي بررسي اثربخشي برنامه و پرسشنامه اي غير ساختارمند براي بررسي نقاط قوت و ضعف، انتظارات و پيشنهادات انجام شد.نتايج: ارزشيابي برنامه توسط ده نفري كه در بيش از 70 درصد جلسات شركت كرده بودند نشان داد كه برنامه فوق براي انتقال مفاهيم EBM موثر بوده است (90-100% افراد) ولي در ايجاد توانايي استفاده از مفاهيم آماري كمتر مفيد بوده است (30% از افراد). همه شركت كننده ها نياز به يادگيري و تمرين بيشتر را ذكر كردند. ارزيابي كيفي از 16 نفر( برخي در كمتر از 70% جلسات شركت كرده بودند) نقاط قوت و ضعف ، انتظارات و پيشنهادات افراد را مشخص كرد.نتيجه‌گيري: برنامه فوق روشي مناسب براي انتقال دانش EBM بود، ولي براي ارتقاي اثربخشي برنامه، مداخلات ديگري نظير الزام دانشجويان به شركت در جلسات، ارتقاي دانش اساتيد طب ايراني در مورد EBM و ادامه دار بودن جلسات پيشنهاد مي گردد.

Introduction: Due to the lack of evidence-based medicine (EBM) program in the Persian medicine curriculum, the EBM journal clubs was implemented as a method for teaching EBM and to evaluate its efficacy and satisfaction of participants. Methods: EBM journal clubs which was designed and implemented in 1398 and 1399 in the school of Persian Medicine of Iran University of Medical Sciences was a combination of an EBM workshop with EBM Journal Clubs, which included designing clinical questions and searching and critically appraising the evidence, and using EBM checklists. The evaluation was performed with a structured researchermade questionnaire to assess the efficacy of the program, and a non-structured questionnaire to assess the strengths and weaknesses of the program, the expectations and suggestions of the participants. Results: Ten students who participated in more than 70% of sessions believed that the program was effective in conveying EBM concepts (90-100% of participants), but was not effective enough in gaining the ability to use statistical concepts (30% of participants). All of them stated that they need more practice and learning. A qualitative review of the opinions of 16 persons (some of them participated in less than 70% of the sessions) identified the strengths and weaknesses of the program, expectations and suggestions for future programs. Conclusion: EBM journal club is an appropriate method to transfer EBM knowledge; however, to improve the efficacy of the program, other interventions such as mandatory participation of the students, improving the knowledge of masters of Persian medicine about EBM and continuing the program are suggested.