تحليل استحكام جعبه گشتاور پايدارگر افقي هواپيماي فرسوده جهت تخمين عمر باقيمانده و عمردهي آن به روش اجزاء محدود

از آنجا كه توزيع تنش واقعي در اجزاء هواپيما يكي از مهم‌ترين شاخص‌هاي ورودي جهت انجام پژوهش‌هاي طراحي و عمردهي هواپيما مي‌باشد، در پژوهش حاضر به تحليل استحكام سازه جعبه گشتاور پايدارگر افقي هواپيما پرداخته شده است. براي اين منظور مدل هندسي دقيق اجزاء سازه‌اي جعبه گشتاور طبق نقشه‌هاي ساخت هواپيما با استفاده از نرم‌افزار CATIA توليد شده و جهت تحليل استاتيك به محيط نرم‌افزار ABAQUS انتقال يافته و مونتاژ گرديده‌ است. پس از انجام اصلاحات در مدل هندسي و استخراج بار آيروديناميكي با استفاده از منحني‌هاي بارگذاري هواپيما، مدل اجزاء محدود سازه، توليد شده است. سپس شرايط مرزي مناسب و خواص مواد اجزاء تخصيص داده شده و در نهايت تنش اجزاء سازه‌اي و باربر پايدارگر افقي به دست آمده است. سازه جعبه گشتاور، بخش زيادي از نيروهاي وارده بر دُم هواپيما كه تماماً يك سطح كنترلي بوده و در زواياي حمله مختلف تغيير موقعيت مي‌دهد را تحمل كرده و از اين حيث سازه‌اي بحراني مي‌باشد. پس از ارائه نتايج حاصل از تحليل‌هاي استاتيكي، قطعات بحراني سازه جعبه گشتاور تحت نيروهاي آيروديناميكي، به‌منظور ارزيابي و تخمين عمر باقي‌مانده ‌تعيين و مورد بررسي واقع شده است. با توجه به يكسان نبودن جنس قطعات، معيار بحراني بودن بر مبناي نسبت تنش وارده بر قطعه، بر تنش تحمل قطعه قرار گرفته است. بر اين اساس با توجه به پايين‌تر بودن تنش تسليم در ريب اصلي دوم، اين قطعه به‌عنوان قطعه بحراني معرفي ‌گرديد.