عوامل ايجاد فاصله بين دانش نظري با عملكرد باليني از ديدگاه دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي جيرفت: يك مطالعه توصيفي- مقطعي

Investigating the factors creating a gap between theoretical knowledge and clinical practice from the viewpoint of students of Jiroft University of Medical Sciences: A descriptive cross-sectional study

مقدمه: فاصله بين دانش نظري با عملكرد باليني، همواره به عنوان يك مشكل اساسي در رشته‌هاي باليني مطرح بوده ‌است لذا اين مطالعه با هدف بررسي عوامل ايجاد فاصله بين دانش نظري با عملكرد باليني از ديدگاه دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي جيرفت انجام شد. روش‌ها: اين مطالعه توصيفي- مقطعي در زمستان سال 1399 بر روي 330 نفر از دانشجويان پزشكي، پرستاري، مامايي، اتاق عمل و هوشبري دانشگاه علوم پزشكي جيرفت انجام شد. افراد به صورت سرشماري وارد مطالعه شدند و داده‌ها با كمك پرسشنامه بررسي راهكارهاي كاهش شكاف بين دانش نظري با عملكرد باليني، جمع‌آوري و از طريق مشخصه‌هاي آماري ميانگين و انحراف معيار و در سطح استنباطي از طريق آزمون‌هاي تي، ضريب همبستگي پيرسون تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: درحيطه‌هاي بررسي شده، عوامل مربوط به دانشجو، عوامل مربوط به برنامه‌ريزي آموزشي و عوامل مربوط به استاد و مربي به ترتيب رتبه‌هاي اول تا سوم را از ديدگاه دانشجويان كسب كردند كه از بين عوامل مربوط به استاد و مربي، عامل تجربه باليني اساتيد و مربيان با ميانگين 0/90±2/50، از بين عوامل مربوط به دانشجو، عامل داشتن علاقه به رشته تحصيلي با ميانگين نمره 0/88±2/87 و در ميان عوامل مربوط به برنامه‌ريزي آموزشي نيز مشخص بودن برنامه درسي باليني با ميانگين 0/92±2/47به عنوان مهم‌ترين و اصلي‌ترين عوامل مؤثر بر كاهش دانش نظري و عملي توسط دانشجويان معرفي شدند، نتيجه‌گيري: عوامل متعددي در حوزه آموزش علوم پزشكي در كاهش فاصله بين دانش نظري با عملكرد باليني تأثيرگذار هستند. لذا توصيه مي‌شود، اين عوامل مورد توجه مسئولين حوزه آموزش قرار گيرد تا تعليم و تربيت دانشجويان رشته‌هاي علوم پزشكي به بهترين حاللت انجام شود.

Introduction: The mismatch between theoretical training and clinical practice leads to a decline in the quality of clinical service. This study aimed to investigate the strategies which reduce the gap between theoretical knowledge and clinical practice from the viewpoint of students. Methods: This Descriptive- cross- sectional study was performed in winter 2021 on 330 medical, nursing, midwifery, operating room and anesthesia students of Jiroft University of Medical Sciences. The participants were selected through census sampling and the data were collected using a questionnaire with the focus on the gap between theoretical knowledge and clinical practice. The data were analyzed using statistical measures such as mean and standard deviation, along with t-tests and Pearson correlation coefficient at the inferential level. Results: In the areas under study, factors related to the students, educational planning and the instructors were ranked first to third respectively. Among the factors related to professors and instructors, “clinical experience of professors and instructors” (mean 2.50±0.90), among the factors related to the students, “interest in the field of study” (mean 2.87±0.88) and among the factors related to planning, “the specificity of the clinical curriculum” (mean 2.47±0.92), were introduced as the most significant factors affecting the reduction of theoretical and practical knowledge of students. Conclusion: Numerous factors are effective in reducing the gap between theoretical and practical knowledge in medical education. Therefore, it is recommended that these factors be considered by education officials to educate medical students in the most optimal way.