تدوين شاخص‌هاي ارزيابي عملكرد پرستاران نظامي در ايران: يك مطالعه چند مرحله اي

Determining Performance Evaluation Indicators of Military Nurses in Iran: A Multi-Stage Study

زمينه و هدف: اصلاح نظام ارزيابي عملكرد نيروي پرستاري در حوزه بهداشت­‌و­درمان نيروهاي مسلح يكي از چالش‌هاي مديران اين حوزه در كشور محسوب مي‌شود. لذا اين پژوهش با هدف تدوين شاخص‌هاي عملكردي نيروي پرستاري در حوزه بهداشت و درمان نيروهاي مسلح ايران انجام شده است. روش‌ها: مطالعه حاضر، يك پژوهش كاربردي و از نوع تركيبي و چندمرحله­‌اي است كه به صورت مقطعي طي سال­‌هاي 1400-1398 در مراكز درماني نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران انجام شد. مشاركت­‌كنندگان شامل 36 صاحب­‌نظر در حوزه پرستاري بودند. به منظور جمع‌آوري اطلاعات از مطالعه كتابخانه‌اي، نمونه‌گيري هدفمند، مصاحبه‌هاي عميق و نيمه ساختاريافته، تدوين پرسشنامه نيمه باز، برگزاري جلسات پنل خبرگاني و روش دلفي استفاده شد. داده‌ها نيز به روش تحليل محتواي كيفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. اهميت معيارهاي شناسايي شده نيز از طريق پرسشنامه مقايسات زوجي براساس طيف ليكرت 5تايي و با روش تحليل سلسله مراتبي فازي در نرم‌افزار Matlab مشخص شد. يافته‌ها: براساس نتايج، 33 شاخص عملكردي براي پرستاران نظامي كشور در چهار دسته توانمندي‌هاي شرايط ويژه (10 شاخص)، توانمندي‌هاي نظامي (7 شاخص)، توانمندي‌هاي فرماندهي­ و رهبري (4 شاخص) و توانمندي‌هاي پايه پرستاري (12 شاخص) شناسايي و ميزان اهميت هر يك تعيين شد. نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه در فرآيند ارزشيابي عملكرد پرستاران نظامي، توانمندي‌هاي شرايط ويژه و توانمندي‌هاي پايه پرستاري از اهميت بالاتري برخوردار هستند. از اين رو پيشنهاد مي­‌شود كه شاخص­‌هاي شناسايي­‌شده در اين پژوهش، مي‌تواند در تصميم‌­گيري­‌هاي كلان مديريتي در حوزه­‌هاي آموزش، تربيت و مديريت عملكرد پرستاران نظامي مورد استفاده قرار گيرد.

Background and Aim: Improving the performance appraisal system in the armed forces health care system is one of the challenges for managers in this field. Therefore, this study aimed to develop performance evaluation indicators of nurses working in military medical centers in Iran. Methods: The present study is an applied and multi-stage research that was conducted in three general phases during the years 2020-2021 in military medical centers of Iran. Participants included 36 experts in the field of nursing. Library study, purposive sampling, in-depth and semi-structured interviews, semi-open questionnaire, expert panel meetings, and the Delphi method were used to collect data. Data were also analyzed by qualitative content analysis and Graneheim and Lundman's proposed steps. The importance of the identified criteria was determined through a pairwise comparison questionnaire based on a 5-point Likert scale and by fuzzy hierarchical analysis method in Matlab software. Results: Based on the results of this study, 33 performance criteria for military nurses in four categories of special conditions competencies (10 indicators), military competencies (7 indicators), command and leadership competencies (4 indicators), and nursing's basic competencies (12 indicators) were identified by experts, and the importance of each was determined. Conclusion: The study results showed that special conditions competencies and basic nursing competencies are more important than other groups in the military nurses' performance evaluation. Therefore, it is suggested that the identified indicators in this study can be used in macro-management decisions in the fields of education, training, and performance management of military nurses.