تاثير حركات اصلاحي بر فاكتورهاي درد، كيفيت زندگي و زواياي انحناي ستون فقرات پرستاران مبتلا به هايپركايفوزيس و فورواردهد در يك مركز نظامي

The Effects of a Corrective Exercise on Pain and Quality of Life Factors and Spinal Curvature Angles of Nurses with Kyphosis and Forward Head Position in A Military Medical Center

زمينه و هدف اختلالات و ناهنجاري هاي اسكلتي عضلاني مرتبط با كار عمده ترين عامل از دست رفتن زمان كار، افزايش هزينه ها و آسيب هاي انساني نيروي كار ازجمله درد به شمار مي رود. هدف از تحقيق حاضر، بررسي آموزش يك دوره برنامه حركات اصلاحي بر فاكتورهاي درد، كيفيت زندگي و زواياي انحناي ستون فقرات پرستاران رسمي مذكر مبتلا به كايفوز و وضعيت جلوآمدگي سر بود. روش ها تحقيق حاضر، يك مطالعه نيمه تجربي بود كه در يك مركز درماني نظامي شهر تهران در سال 1398 انجام گرفت و طي آن تعداد 62 نفر پرستار رسمي مذكر كه داراي وضعيت كايفوز و جلوآمدگي سر بودند (از بين 116 نفر) به صورت هدفمند شناسايي و در دو گروه 31 نفري تجربي و كنترل قرار گرفتند. گروه تجربي، در يك برنامه تمريني اصلاحي با تمركز بر اصلاح ناهنجاري هاي كايفوز و سربه جلو، به مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته شركت كردند. به منظور ارزيابي كايفوز و وضعيت جلوآمدگي سر به ترتيب از خط كش منعطف و گونيامتر استفاده شد. جهت بررسي ميزان درد و كيفيت زندگي به ترتيب از پرسشنامه VAS و پرسشنامه SF-36 قبل و بعد از تمرين استفاده شد. براي تحليل داده ها از آزمون هاي t مستقل و زوجي و من ويتني در سطح معناداري 0/05=α با نرم افزار SPSS-22 استفاده شد. يافته ها بين يافته هاي درون گروهي پيش و پس آزمون متغيرهاي ميزان زاويه كايفوز (0/001=P)، وضعيت سربه جلو (0/001=P)، درد (0/001=P) و ابعاد جسماني پرسشنامه كيفيت زندگي (0/017=P) در گروه تجربي بعد از 8 هفته تمرينات اصلاحي اختلاف معنا داري وجود داشت. اما اين مطلب درگروه كنترل معنادار نبود. بين يافته هاي ميان گروهي متغيرهاي ميزان زاويه كايفوز پشتي (0/023=P)، وضعيت سربه جلو (0/011=P)، درد (0/024=P) و ابعاد جسماني پرسشنامه كيفيت زندگي (0/017=P) در گروه تجربي با گروه كنترل تفاوت معناداري وجود داشت. اما در شاخص هاي مرتبط با بعد رواني پرسشنامه كيفيت زندگي در هر دو گروه تجربي و كنترل تفاوت معناداري مشاهده نشد (0/05P≥). نتيجه گيري با توجه به يافته هاي تحقيق مي توان اينگونه نتيجه گيري كرد كه به منظور كاهش درد و جهت اصلاح و يا پيشگيري از بروز ناهنجاري هاي اسكلتي عضلاني و ارتقاي سطح كيفيت زندگي خصوصا ابعاد جسماني، نه تنها پرستاران و پرسنل نظامي بلكه تمامي افراد جامعه تمرينات اصلاحي را در كنار ديگر برنامه هاي روزمره و ورزشي قرار دهد.

Background and Aim: Work-related musculoskeletal disorders are the main cause of lost working time, increased costs and human injuries of the workforce, including pain. The aim of the present study was to evaluate the effects of a corrective exercise on pain and quality of life factors and spinal curvature angles of male formal nurses with kyphosis and forward head position in a military medical center. Methods: The present study was a quasi-experimental study in a military medical center in Tehran in 1398, in which 62 male formal nurses with kyphosis and forward head position (out of 116 nurses) were purposefully identified and divided into two groups of 31 experimental and control. The experimental group participated in a corrective exercise program focused on correcting kyphosis and forward head position, for 8 weeks and 3 sessions per week. For this purpose, a flexible ruler and goniometer were used to assess the kyphosis and forward head position, respectively. The VAS and SF-36 questionnaires before and after exercise were used to assess pain and quality of life, respectively. Independent and paired T-test and Mann-Whitney U test were used for data analysis at the significant level of α = 0.05 with SPSS 22 software. Results: There was a significant difference between the pre and post-test Intragroup findings variables kyphosis angle (P = 0.001), forward head position (P = 0.001), pain (P = 0.001), and physical dimensions of the quality of life questionnaire (P = 0.017) in the experimental group after 8 weeks of corrective exercises. But this wasn’t significant in the control group. There was a significant difference between the intergroup findings in the experimental group and the control group of the variables such as kyphosis angle (P = 0.023), forward head position (P = 0.011), pain (P = 0.024) and physical dimensions of quality of life questionnaire (P = 0.017). But there was no significant difference between psychological factors associated with quality of life questionnaire in both experimental and control groups (P ≥ 0.05). Conclusion: According to the research findings, it can be concluded that in order to reduce pain and to correct or prevent musculoskeletal disorders and improve the quality of life especially physical dimensions, not only nurses and military personnel, rather, everyone in the community should incorporate corrective exercises along with other daily and exercise programs.