تعيين همبستگي بين تلنگر سازماني و اوباشگري سازماني با تنش شغلي كاركنان

Determining the Correlation between Organizational Nudge and Organizational Mobbing with Job Stress

زمينه و هدف هدف از اين پژوهش تعيين ميزان همبستگي بين متغيرهاي تلنگر سازماني و اوباشگري سازماني با تنش شغلي كاركنان است. روش ها پژوهش حاضر به روش توصيفي-همبستگي با ماهيت كاربردي در سال 1400 انجام شد. جامعه آماري شامل 228 تن از كاركنان اداري، مالي و پشتيباني بيمارستان هاي نظامي شيراز است. نمونه آماري به استناد فرمول كوكران به تعداد 143 نفر انتخاب شدند. روش نمونه گيري به صورت تصادفي ساده در دسترس انتخاب گرديد. ابزار اندازه گيري در اين پژوهش، پرسشنامه استانداردشده است كه در آن از مقياس طيف 5 گزينه اي ليكرت از كاملا موافقم تا كاملا مخالفم استفاده شده است. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي جمعيت شناختي، تلنگر سازماني، اوباشگري سازماني و تنش شغلي استفاده شد. روايي پرسشنامه ها به روش محتوا، همگرا و واگرا و پايايي آن ها نيز به روش همساني دروني و پايايي مركب بررسي و تاييد شد. از مدل معادلات ساختاري براي تحليل ميزان همبستگي و از نرم افزارهاي Amos نسخه 26 و SPSS نسخه 22 براي تحليل داده ها استفاده گرديد. يافته ها خروجي معادلات ساختاري نشان داد كه ضريب مسير آماره تي بين متغيرهاي تلنگر سازماني با تنش شغلي از نوع همبستگي منفي و معنادار (0/586-=β، 9/25=t) و بين متغيرهاي اوباشگري سازماني با تنش شغلي از نوع همبستگي مثبت و معنادار (0/594=β، 6/55=t) است. نتيجه گيري افزايش رفتارهاي خصمانه كاركنان در محيط كار منجربه افزايش تنش شغلي و كاهش بهره وري سازماني مي گردد. با تلنگرهاي به موقع و كنترل اين رفتارهاي خصمانه مي توان كارايي و سلامت محيط سازماني را افزايش داد.

Background and Aim: The purpose of this study was to determine the correlation between organizational nudge and organizational mobbing variables with employee job stress. Methods: The present study was conducted in the descriptive-correlation method with applied nature in 1400. The statistical population includes 228 administrative, financial, and support staff of Shiraz military hospitals. A statistical sample of 143 people was selected based on Cochran's formula. The sampling method was simple random available and the standard questionnaire measurement selection was used in which the 5-point Likert scale from strongly agree to disagree strongly was used. Demographic, organizational nudge, organizational mobbing, and job stress questionnaires were used to collect data. The validity of the questionnaires was assessed by content, convergent and divergent methods, and their reliability was evaluated by internal consistency and composite reliability. The structural equation model was used to analyze the correlation and Amos software version 26 and SPSS version 22 were used for data analysis. Results: The output of structural equations showed that the coefficient of statistical path of t-statistic was negatively and significantly correlated between organizational nudge variables with job stress (t = 9/25, β = -0/586) and positively correlated between organizational mobbing variables and job stress. Is significant (t = 6/55, β = 0/594). Conclusion: Increasing the hostile behaviors of employees in the workplace leads to increasing job stress and reducing organizational productivity. With timely nudge and control of these hostile behaviors, the efficiency and health of the organizational environment can be increased.