نقش صبر در رابطه بين هوش موفق و خردمندي در دانشجويان

هدف اين پژوهش، تبيين نقش واسطه‌گري فضيلت اخلاقي صبر، در بين هوش موفق و خردمندي است. روش پژوهش از نوع همبستگي، با استفاده از مدل معادلات ساختاري است. بدين‌‌منظور، تعداد 300 نفر (180 زن، 120 مرد) از دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه شيراز، به روش تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند و مقياس‌هاي خودسنجي خردمندي وبستر (2003)، هوش موفق استرنبرگ و گريگورنكو (2002) و صبر (خرمائي و همكاران، 1393) را تكميل نمودند. نتايج تحليل معادلات ساختاري نشان داد كه داده‌ها با مدل برازش دارد و اثر مستقيم هوش موفق، بر خردمندي و فضيلت اخلاقي صبر به ترتيب، (57/0=β، 41/0=β، و 001/0=p) و همين‌طور، فضيلت اخلاقي صبر بر خردمندي (16/0=β و001/0=p) تأييد شد. همچنين، مدل نشان داد كه فضيلت اخلاقي صبر، نقش واسطه‌‌اي بين هوش موفق و خردمندي (06/0=β و001/0=p) دارد. اين نتايج بيانگر اين است كه متغيرهاي شناختي همچون هوش موفق، به همراه و واسطه فضيلت اخلاقي صبر براي رسيدن به خردمندي لازم هستند. براساس نتايج اين پژوهش، پيشنهاد مي‌شود كه آموزش هوش موفق و فضيلت‌هاي اخلاقي همچون صبر مورد توجه قرار گيرد تا موجب تقويت و بروز خردمندي در افراد گردد.