تأثير فرهنگ سازماني بر عملكرد ايمني كاركنان سازمان توزيع نيروي برق استان گيلان

The Effect of Organizational Culture on Employees’ Safety Performance in Electricity Distribution Organization of Gilan Province

هدف: مسئله ايمني در سال‌هاي اخير به مسئله‌اي اساسي در كشورهاي در حال توسعه تبديل شده و توجه بسياري از سازمان‌­ها را به خود معطوف نموده است. در اين راستا، تحقيق حاضر به دنبال بررسي تأثير فرهنگ سازماني بر عملكرد ايمني در سازمان توزيع برق منطق‌ه­اي استان گيلان مي­باشد. روش بررسي: تحقيق حاضر از نظر روش، توصيفي و از نظر هدف، كاربردي است. جامعه آماري تحقيق شامل: كاركنان سازمان توزيع برق استان گيلان به تعداد 1311 نفر مي ­باشد كه از ميان آن‌ها 286 نفر به صورت تصادفي به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند و داده­ هاي لازم با استفاده از پرسشنامه جمع­‌آوري گرديد. پس از بررسي روايي (محتوي) و پايايي پرسشنامه، فرضيه­‌هاي تحقيق بر اساس روش مدل‌سازي معادلات ساختاري و نرم­‌افزار Smart PLS2 آزمون گرديد. يافته­‌ها: نتايج نشان مي‌­دهد كه: (1) فرهنگ تعهد مديريت به ايمني بر ايجاد محيط ايمن، (2) ايجاد محيط ايمن بر مهندسي هم‌زمان، (3) ايجاد محيط ايمن بر طراحي براي ايمني و (4) طراحي براي ايمني بر عملكرد ايمني، داراي تأثير معناداري هستند، اما تأثير مهندسي هم‌زمان بر عملكرد ايمني مورد تائيد قرار نگرفت. بعلاوه، نتايج نشان مي­‌دهند كه متغيرهاي مدل، 73/9 درصد از تغييرات عملكرد ايمني را تبيين مي­‌كنند. نتيجه­‌گيري: نتايج تحقيق مي­‌توانند به عنوان الگويي براي تبيين عملكرد ايمني در برق منطقه‌ه­اي استان گيلان مورد استفاده قرار گيرند. بعلاوه، اين امكان را فراهم مي­‌سازند كه با تقويت متغيرهاي پيش­بيني، سياست‌هاي لازم براي بهبود عملكرد ايمني ارائه گردد.

Purpose: In recent years, safety has become an important issue in developing countries and has attracted much attention from many organizations. In this regard, the present study aims to investigate the effect of organizational culture on safety performance in the regional electricity distribution organization in Gilan province. Methods: The present research is an applied descriptive study. The statistical population of the research included 1311 employees of regional electricity distribution organization of Gilan province, 286 of whom were chosen as the sample through random sampling method and the required data were collected using the questionnaire. After examining the validity (content) and reliability of the questionnaire, the research hypotheses were tested using structural equation modeling method and based on Smart PLS2 software. Result: The findings show that (1) management commitment culture to safety on creating a safe work environment, (2) creating a safe work environment on concurrent engineering, (3) creating a safe work environment to design-for-safety and (4) design-for-safety on safety performance, have a significant effect. However, the effect of concurrent engineering on safety performance was not confirmed. The results also indicate that the model variables explain 73.9% of safety performance variations. Conclusions: The results can be used as a suitable procedure to explain the safety performance of employees of regional electricity organization in Gilan province. In addition, they provide a situation for managers to develop policies to improve safety performance by promoting predictive variables.