علل تاثيرگذار بر تصادفات عابرپياده شهرستان رشت با استفاده از روش هاي آماري و ارايه راهكارهاي ايمني

با توجه به آمار بالاي تصادفات، پليس بايستي هموار به دنبال راهكارهايي براي كاهش نرخ مجروحان و كشته‌شدگان كاربران شهري و جاده‌اي باشد تا بتواند نقش خود را به عنوان يكي از نهادهاي ﻣﺴﺌﻮﻝ به بهترين شكل ايفا كند. هدف ازاين مقاله،كشف عوامل تاثيرگذار بر تصادفات عابرين پياده رخ داده شهري و تعيين رتبه بندي هر يك از آن‌ها با استفاده از اطلاعات جمع‌آوري شده توسط پليس مي‌باشد تا با تحليل اين اطلاعات بتوان راهكارهايي به منظور كاهش تلفات جاده‌اي به پليس و نهادهاي ذي ربط ارايه كرد. از همين‌رو با استفاده از اطلاعات تصادفات جمع‌آوري شده مرتبط با عابر پياده در سال‌هاي 98 تا 99 شهر رشت و استفادهاز آزمون هاي آماري مختلفي چون كلموگروف-اسميرنوف، فيريدمن و آزمون عاملي اكتشافي به تحليل اطلاعات پرداخته شد. نتايج تحليل تصادفات با استفاده از آزمون فيريدمن نشان داد كه متغيرهاي زمان تصادف، سن عابرپياده و شرايط روشنايي به ترتيب داراي بالاترين رتبه اثرگذار و متغيرهاي سن راننده، نوع راه و نحوه برخورد به ترتيب داراي پايين‌ترين رتبه تاثيرگذار بر تصادفات عابر پياده شهر رشت مي‌‌باشد. همچنين با استفاده از آزمون عاملي، شش عامل عمده تاثيرگذار بر تصادفات عابرين پياده شهر رشت كشف شد كه متغيرهاي زمان تصادف، شرايط روشنايي و وضعيت آب و هوايي تحت عامل اول و جنسيت و سن عابرين پياده تحت عامل دوم مي‌باشند. بنابراين پيشنهاد مي‌شود افسران راهور در هر دو زمان اوج و غيراوج از نيروهاي بيشتري در جهت كنترل ترافيك به خصوص در مكان‌هاي فاقد گذرگاه هاي عابر پياده و تقاطعات اصلاح هندسي شده استفاده نمايند. همچنين با رانندگاني كه حركات مخاطره آميز دارند و نوع تخلف (استفاده از تلفن همراه، سرعت غيرمجاز، حركات مارپيچ) آنها در وقوع تصادفات عابرين پياده تاثيرگذار مي باشند نيز برخورد هاي جريمه و يا توقيف خودرو صورت پذيرد.