نقش امنيت در گردشگري (مطالعه موردي استان گيلان)

گردشگري پايدار نشات گرفته از توسعه پايدار است. توسعه پايدار اصول و مباني پيشرفت اقتصادي، اجتماعي و سياسي در جهان محسوب مي شود و بدليل نقشي كه گردشگري مي تواند در اين زمينه بخصوص در استان گيلان ايفاد نمايد، لزوم و ضرورت توجه به گردشگري پايدار حائز اهميت فراوان است. موفقيت و رشد پايدار گردشگري در گرو عملكرد مناسب و هماهنگ عناصر و فاكتورهاي متعددي است كه با هم ارتباط تنگاتنگي دارند. يكي از مهم ترين اين فاكتورها امنيت گردشگران و مقصدهاي گردشگري است. امروزه امنيت به عنوان مهم ترين و زيربنايي ترين اصل در تدوين استراتژي توسعه گردشگري در جهان به شمار مي آيد، ميان گردشگري،ثبات، توسعه و امنيت رابطه اي تعريف شده وجود دارد و هرگونه بروز ناامني و بكارگيري خشونت در سطوح مختلف زيان هاي جبران ناپذيري به اين صنعت وارد مي سازد. در اين مقاله سعي شده با جمع آوري اطلاعات و مستندات به روش توصيفي و تحليلي ضمن بررسي اهميت گردشگري و نقش امنيت در توسعه توريسم پايدار به بررسي اقدامات امنيتي و موانع و كمبودهاي اصلي توسعه گردشگري در گيلان پرداخته شده و به اين سوال پاسخ داده شود كه آيا در اين زمينه نيروي انتظامي گيلان اقداماتي را انجام داده و در صورت مثبت بودن پاسخ، به چه ميزان موفقيت دست پيدا كرده است، بررسي اجمالي حاكي از آن است موفقيت هايي در اين زمينه علي رغم كمبودهاي اساسي به دست آورده استو راهكارهايي در زمينه ارتقاء آن در راستاي توسعه صنعت گردشگري در استان ارائه گردد.