اثربخشي خود دلگرم سازي بر بهزيستي روان شناختي و خستگي مزمن

Effectiveness of Self-encouragement on psychological well-being,chronic fatigue

هدف پژوهش حاضر باهدف اثربخشي درمان خود دلگرم سازي بر بهزيستي روان شناختي و خستگي مزمن در افراد مبتلابه سايكوسوماتيك پوستي انجام شد. روش روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل تمامي مبتلايان به سايكوسوماتيك پوستي مراجعه كننده به بيمارستان بانك ملي شهر تهران در پاييز 1398 بودند. كه در بيمارستان بانك ملي داراي پرونده پزشكي بودند سپس30 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و صورت تصادفي، در دو گروه آزمايشي و گواه (15-15) گمارش شدند. گروه آزمايشي 8 جلسه 40 دقيقه اي تحت روش خود دلگرم سازي شوناگر (1980) قرار گرفتند. گروه گواه آموزشي را دريافت نكرد؛ اما در ليست انتظار براي آموزش قرار گرفت. جمع آوري داده ها بر اساس پرسشنامه استاندارد بهزيستي روان شناختي و خستگي مزمن انجام شد. داده ها با استفاده از شاخص هاي توصيفي و آناليز مانكوا انجام گرفت. يافته ها يافته ها نشان داد كه خود دلگرم سازي باعث ايجاد تفاوت در ميزان بهزيستي روان شناختي و خستگي مزمن در افراد مبتلابه سايكوسوماتيك پوستي پس از مداخله شد. همچنين خود دلگرم سازي بر خستگي مزمن تاثير بيشتري داشت. نتيجه گيري پيشنهاد مي شود در كنار درمان هاي دارويي، آموزش خود دلگرم سازي بر روي مبتلايان سايكوسوماتيك پوستي صورت گيرد.

Aim The present study aimed to Effectiveness of selfencouragement therapy on psychological well-being,chronic fatigue in People with psychosomatic skin. Method This is a quasi- experimental study with pre-test and post-test design with control group. The statistical population included all patients with psychosomatic skin who referred to Bank Meli Hospital of Tehran and had a medical record in 2019. In this study, 30 subjects have been selected by purposive sampling method and randomly were assigned to two experimental and control groups (15-15). The experimental groups consisted of eight 40-minute sessions with self-encouragement therapy. Awareness Shonager (1980), and a control group in the waiting list for training. psychological well-being,chronic fatigue were used for data collection. Data analysis was analyzed using frequency, percentage, mean and standard deviation and Mancova. Results The findings showed that self-encouragement therapy caused a significant difference in psychological well-being,chronic fatigue in People with psychosomatic skin after the intervention and the severity of these symptoms was lower in the experimental group compared to the control group. Self-encouragement therapy also had a greater impact on chronic fatigue. Conclusion It is suggested that, along with medical therapies, education for the self-encouragement therapy should also be conducted to solve the problems of people with psychosomatic skin.