هشدار به دولتمردان جديد، توسعه و مسيري كه بايد طي شود (قسمت سوم) تغيير اقليم و انفعال خواسته يا ناخواسته ما. 2- تغيير اقليم و توسعه پايدار

1-Warning to new governmentmen, development and the way to go (Part 3) Climate change and our willing or unwilling passivity 2- Climate change and sustainable development

1-تغيير اقليم يعني افزايش درجه حرارت و تبخير و تغيير در الگوي بارندگي كه براي مناطق خشك تاثير حياتي دارد. در كمربند خشك كره زمين و خصوصاً در مناطق گذر از اقليم گرم و خشك به اقليم معتدله خشك، تاثير افزايش درجه حرارت از دو طريق؛ ايجاد اختلال زيستي در حيات بشر و ساير موجودات زنده از يك طرف و تشديد بحران كم آبي از طرف ديگر خود را نشان مي دهد به طوريكه بسياري از دانشمندان اعتقاد دارند در مناطق جغرافيايي مثل حواشي جنوبي و شمالي خليج فارس و درياي عمان، افزايش درجه حرارت ناشي از تغيير اقليم احتمالا زندگي در اين مناطق را غيرممكن خواهد ساخت. از طرفي در كشورهايي مثل ايران به علت افزايش درجه حرارت دو پديده ديگر؛ جابجايي اكوسيستم ها و نهايتاً زوال آنها و همچنين تشديد بحران آب بروز خواهند كرد با اين كه در يك دهه گذشته آثار ظهور هر دو پديده به عينه احساس مي شود. بنابراين كشورهايي مثل ايران كه جزو تاثيرپذيرترين مناطق در دنيا از نظر تغيير اقليم هستند، چه در مقياس ملي و چه در مقياس جهاني در راستاي تقليل اثرات تغيير اقليم و مديريت آنها بايد نقش فعالتري داشته باشند كه متاسفانه اينگونه نيست و يك انفعال خواسته يا ناخواسته بر آنها حاكم مي باشد. 2-در اين جهان همه چيز به هم مرتبط است. يعني تمام پديده ها تحت تأثير يكديگر قرار دارند و روي هم آثار متقابلي ميگذارند. نكته بررسي شده در اينجا، آثار تغيير اقليم بر فرايند توسعه پايدار و چگونگي اثرگذاري توسعه پايدار بر فرايند تغييرات اقليمي است. اگر با سرعت مناسب با اين گرم شدن كره زمين، به عنوان تهديد جدي سالهاي اخير، مقابله نكنيم، مي تواند آب وهوا و الگوهاي آن را بسيار نامنظم و زندگي را، به ويژه براي كشورهاي در حال توسعه، سخت تر كند. وجود گازهاي گلخانه اي به خصوص دي اكسيد كربن، امري ضروري براي جلوگيري از انجماد و ادامه حيات است، اما افزايش نامتناسب آن عامل گرمايش كره زمين شده است. سال 2014 ميلادي، به عنوان گرمترين سال ثبت شده است كه ركورد سا لهاي قبل 2005 و 2010 ميلادي را شكسته است. صنايع خودروسازي، كشاورزي، تجاري و پالايشگاه ها، مجموعه هايي با بالاترين ميزان انتشار كربن هستند. حتي مصرف انرژي و توليد به ميزان چشمگيري در انتشار گازهاي گلخانه اي نقش دارد. بنابراين، بهبود بهره وري انرژي مي تواند كمك زيادي به كاهش انتشار جهاني كند.

no abstract