ارائه الگوي كارآفريني سازماني در بانكداري ايران مبتني بر نظريه داده‌بنياد

در محيط رقابتي و پوياي كنوني، سازمان‌ها به‌منظور افزايش توانمندي‌هاي كارآفرينانه جهت حفظ رشد و سودآوري به‌شدت به كارآفريني سازماني نياز دارند و اين موضوع تنها در سايه تبادل ايده‌هاي نوآورانه و بازنمودن مرزهاي سازماني امكان‌پذير است. اما تاكنون هيچ الگوي منسجمي در مورد كارآفريني سازماني در بانكداري ايران ارائه نشده است؛ بنابراين، هدف تحقيق حاضر ارائه الگوي كارآفريني سازماني در بانكداري ايران، شناسايي شرايط و عواملي است كه در كارآفريني سازماني بايد موردتوجه قرار گيرند. جامعه آماري شامل متخصصان تجربي و نظري در اين حوزه است. روش جمع‌آوري داده‌ها، مصاحبه عميق با 18 نفر از خبرگان فعال در حوزه بانكداري بوده و نمونه‌گيري به روش هدفمند انجام‌شده است. تحليل داده‌ها  با استفاده از نرم افزار مكس كيو داو در سه مرحله كدگذاري باز، محوري و انتخابي انجام شده است. بعد از كدگذاري باز، مقوله‌ها و مفاهيم استخراج‌شده‌اند. از اطلاعات گردآوري شده براساس فرايند نظريه داده‌بنياد 65 كدباز، 19مفهوم و6مقوله استخراج شد. نتايج نشان داد كه در مرحله كدگذاري محوري كارآفريني سازماني به‌عنوان مقوله اصلي در نظر گرفته‌شده و شرايط علي (قابليت‌هاي كارآفريني سازماني، قابليت‌هاي نوآوري راهبردي، قابليت‌هاي كارآفريني راهبردي)، عوامل زمينه‌اي (ساختاري، محيطي، رفتاري)، عوامل مداخله‌گر، راهبردها (راهبرد نوآوري، ائتلاف، شبكه‌سازي، رشد) و پيامدها (بازار، مشتريان، اقتصادي، فناوري) طراحي‌شده است. درجمع بندي كلي، الگوي كارآفريني سازماني در بانكداري در قالب مدل پارادايمي بر مبناى نظريه داده‌بنياد، ارائه شده است.