تمركز مشتري و اجتناب مالياتي: شواهدي از بورس اوراق بهادار تهران

شركت هاي برخوردار از تمركز مشتري، ريسك بالاتري را در جريانات نقدي تجربه نموده و از اين رو، تمايل بيشتري براي نگهداشت وجه نقد دارند. از آن جا كه سياست هاي اجتناب مالياتي باعث كاهش خروج وجه نقد از شركت مي گردد، لذا انتظار مي رود كه شركت هاي داراي تمركز مشتري بالاتر، اجتناب مالياتي بيشتري داشته باشند. بر پايه اين استدلال، پژوهش حاضر به بررسي تأثير تمركز مشتري بر فعاليت هاي اجتناب مالياتي شركت ها مي پردازد. بدين منظور، براي سنجش اجتناب مالياتي از دو معيار تفاوت دفتري ماليات (ETR) و نرخ مؤثر مالياتي (BTD) استفاده گرديد. فرضيه پژوهش نيز با استفاده از نمونه اي متشكل از 97 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال هاي 1390 تا 1394 و با بهره گيري از الگوي رگرسيون چندمتغيره مبتني بر تكنيك داده هاي تابلويي مورد آزمون قرارگرفت. يافته هاي پژوهش حاكي از آن است تمركز مشتري شركت ها منجر به افزايش اجتناب مالياتي آن ها مي شود. نتايج تحقيق ضمن پر كردن خلاء تحقيقاتي صورت گرفته در اين حوزه مي تواند براي تدوين كنندگان قوانين مالياتي، سرمايه گذاران و ساير ذينفعان اطلاعات حسابداري در امر تصميم گيري راهگشا باشد.