عنوان مقاله :
تراكم، تغييرات آبوهوايي و موردي براي فاصلهگذاري ميان درختان
عنوان به زبان ديگر :
Crowding, climate change, and the case for distancing among trees
پديد آورندگان :
غلامي، ريحانه سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مؤسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور ، تهران، ايران
كليدواژه :
تراكم , تغييرات آبوهوايي , فاصلهگذاري ميان درختان
چكيده فارسي :
براي بسياري، جنگل بهينه، جنگلي است كه مانند قبل از ورود استعمارگران اروپايي به نظر برسد. ازاينروست كه وقتي جنگلهاي امروزي با اختلالاتي مانند آتشسوزي، خشكسالي و هجوم حشرات مواجه ميشوند، تلاشهاي اصلاحي، بيشتر براي برگرداندن منظره به اين حالت «طبيعي» قدم برميدارند. اما براساس تحقيقات جديد، دستيابي به شرايط پيشينه، در جهان در حال تغيير، روزبهروز سختتر ميشود. طبق گفته توكر فرنيس (Tucker Furniss) و جيم لتز (Jim Lutz)، از بخش بيابان دانشكده منابع طبيعي، دانشگاه Utah، مديران بايد استراتژيهاي جديدي را براي ساختن جنگلهاي مقاوم در نظر بگيرند. محققان ميگويند، حفظ شرايط پيشين و مطلوب در دوره آتشسوزيهاي بزرگ، هجوم سوسكهاي جنگلي و خشكساليهاي مكرر، بهطور فزايندهاي غيرواقعي ميشود. اختلالات و ناآراميها در جنگلها بيشتر ميشود و تغييرات آبوهوايي همه چيز را غيرقابل پيشبيني ميكند. بازآفريني شرايط پيشين، يك استراتژي كليدي براي تلاشهاي ترميمي و تجديدي بوده است، اما شرايط جديد امروزي نيازمند استراتژيهاي متفاوتي است. بهطور خاص، تحقيقات نشان ميدهد، تراكم كمتر درختان ميتواند شانس زنده ماندن پس از آتشسوزي را افزايش دهد. نتايج دو مطالعه بلندمدت (طي 23 سال و روي بيش از 50،000 درخت) نشان ميدهد، شانس بقاي طولانيمدت درختان، زماني افزايش مييابد كه درختان فضاي بيشتري داشته باشند كه از طريق كاهش رقابت و كمك به درختان در بهبود سريعتر از آتشسوزي، ايجاد ميشود.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
طبيعت ايران