مطالعه‌ كيفي مناسبات بين ذينفعان طرح ترافيك و كنترل آلودگي هوا در شهر تهران (مطالعه موردي بازار بزرگ تهران)

اين مطالعه با هدف بررسي مناسبات بين ذينفعان طرح ترافيك و آلودگي هوا انجام شده است. روش تحقيق، كيفي و جامعه مورد مطالعه كلية ذينفعان طرح ترافيك و آلودگي هوا در محدوده بازار بزگ تهران بودند. روش نمونه گيري هدفمند و ابزار گردآوري داده ها مصاحبه نيمه ساختاريافته با 25 نفر از مطلعان كليدي بود. با توجه به اسناد و داده هاي ميداني، سه سطح از ذينفعان «قطعي، فرعي و مداخله گر» شناسايي شد. اين ذينفعان در مواجهه با طرح ترافيك و آلودگي هوا مناسباتي را اتخاذ كرده اند كه عبارتند از: ناديدگي و اعراض، جبران سازي و حداكثرسازي منافع، نگاه دستوري و تجويزي، مشاركت آينده نگرانه، تقابل فعالانه، بيتفاوتي و تماشاگري منفعلانه، اقناع و خشنودسازي. نتايج نشان ميدهد سياست شهري با ارائه سياست يكسان، نوعي اجبار به اطاعت را بر ذينفعان تحميل كرده است. به منظور كاهش مناسبات منفي بين ذينفعان، بايد به احياء ساختار محلهاي دست زد تا از اين طريق به همراهسازي ذينفعان اميدوار بود.