تحليل روند تغيير در سطح عملكرد پژوهشي اعضاي هيئت علمي در كارراهۀ شغلي با استفاده از پژوهش طولي

هدف: اثر تعاملي رﺗﺒﮥ علمي اعضاي هيئت علمي و سطح عملكرد پژوهشي آنان، محل مناقشات نظري و تعارض در نتايج پژوهشهاي ميداني بوده است. استفاده از طرح پژوهش طولي مي‌تواند با شفاف‌سازي ارتباط ﻋﻠّﻰ و معلولي متغيّرها، بخشي از اين تعارضات را مرتفع كند. لذا هدف پژوهش حاضر، تحليل روند تغيير در سطح عملكرد پژوهشي اعضاي هيئت علمي در كارراهۀ شغلي با استفاده از پژوهش طولي بود. روش: بر خلاف سبك رايج در مطالعات اين حوزه كه تمركز بر طرحهاي پژوهش مقطعي است؛ مطالعۀ حاضر از طرح پژوهش طولي استفاده كرده و با اندازه‌گيري مكرر ضريب عملكرد پژوهشي يك نمونۀ ثابت 103 تايي از اعضاي هيئت علمي در طول مسير شغلي، اثر ارتقاي رتبه بر عملكرد پژوهشي آنان را بررسي كرده است. يافته‌ها: آزمون آناليز واريانس در گروههاي وابسته، تفاوت عملكرد در مراتب مختلف علمي را براي اعضاي هيئت علمي تأييد كرده است. نتيجه‌گيري: مرحلۀ دانشياري برترين مرحله از حيث رشد انتشارات پژوهشي است و اين رشد در مرحلۀ استادي كاهش يافته است.