تحليل ذي نفعان كليدي در طراحي نظام مديريت محيط زيست در واحدهاي زراعي شركت ‏هاي كشت و صنعت دولتي ايران

تحقيق حاضر با هدف شناسايي و اولويت بندي ذي نفعان كليدي به منظور طراحي نظام مديريت محيط زيست در واحدهاي زراعي شركت‏هاي كشت و صنعت دولتي ايران و با استفاده از طرح تحقيق آميخته اكتشافي انجام پذيرفت. ابتــدا، بــا روش توصيفــي تحليلــي، مروري بــر ادبيــات موضــوع صورت گرفت. ســپس، با روش تحليلــي تطبيقي مضامين اصلي نظام مديريت محيط زيست (چرخه دمينگ) از ميان نظريات انديشــمندان شناســايي و استخراج شــدند. در ادامه، در فاز كيفي با استفاده از مصاحبه نيمه‌ساختارمند با 18 نفر از مديران اجرايي شركت‏هاي كشت و صنعت دولتي، شــاخص هاي مطلــوب مضمون طراحي استخراج و مرحله اول تحليل ذي‏نفعان (شناسايي ذي‏نفعان) انجام شد كه به اين منظور از روش نمونه گيري غيراحتمالي گلوله برفي استفاده شد. در ادامه، با استفاده از نرم‏افزار MAXQDA نسخه 2018، شاخص‏هاي مضمون طراحي در 13 شاخص: بازدارنده ها، سياستگزاري و برنامه ريزي، شناسايي كنشگران كليدي، الزامات نهادي، همكاري، تعامل و ارتباطات بين سازماني، توجه به اقتضائات محيطي، مداخلات بازار، فرهنگ‌سازي و آموزش عمومي، عوامل حمايتي و پشتيباني، تسهيل‌كننده ها، توسعه زيرساخت ها، توسعه فناوري اطلاعات و تحقيق و توسعه دسته‏بندي شدند. در فاز كمي، با استفاده از پرسشنامه تحليل ذي‏نفعان، ميزان علاقه و قدرت 15 ذينفع شناسايي شده در فاز كيفي در 13 شاخص استخراج شده (بر اساس مدل فريمن) بررسي شد. به منظور اولويت بندي و تنظيم ماتريس ذينفعان از نرم‌افزار‏هاي Ucinet نسخه 6 (با هدف تنظيم شبكه‏هاي اجتماعي و تحليل تناظر) و SPSS نسخه 18 (با هدف تنظيم ماتريس IPMA) استفاده شد. نتايج نشان دهنده تاثيرگذار بودن پنج ذي نفع كليدي مديرعامل شركت، مديرعامل شركت مادر، واحد محيط زيست هلدينگ، معاونت بخش كشاورزي و مدير حفاظت صنعت و محيط زيست بود كه داراي بيشترين درجه قدرت و علاقه در بين ساير ذي‏نفعان بودند.