عنوان مقاله :
اثربخشي مصاحبه ي انگيزشي بر بهبود سلامت جسماني و رواني در بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of Motivational Interview on Improving Physical and Mental Health in Patients with Multiple Sclerosis
پديد آورندگان :
معيني، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي ارتش تهران - دانشكده پزشكي - گروه روانشناسي باليني , سپهرنيا، نسرين دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم پزشكي تهران - گروه روانشناسي باليني , كرباسي، تينا دانشگاه فردوسي مشهد - گروه روانشناسي باليني , طاهري، احسان دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي تهران - گروه روانشناسي باليني , ناظمي، محسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد بيرجند - گروه روانشناسي
كليدواژه :
مصاحبه ي انگيزشي , سلامت جسماني , سلامت رواني , مالتيپل اسكلروزيس
چكيده فارسي :
مقدمه: بيماري مالتيپل اسكلروزيس يك بيماري التهابي مزمن، ناتوان كننده و پيش رونده است كه داراي ابعاد وسيع جسمي و رواني است. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي مصاحبه ي انگيزشي بر بهبود سلامت جسمي و رواني اين بيماري انجام شد.
مواد و روش ها: بدين منظور از بيماران مبتلا به ام اس مراجعه كننده به بيمارستان هاي قائم و امام رضا(ع) شهر مشهد تعداد 24 نفر به شيوه ي داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه آزمايشي و كنترل (هرگروه 12 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمايش طي 5 جلسه، مصاحبه ي انگيزشي به شيوه ي گروهي را دريافت كردند و گروه كنترل هيچ مداخله اي را دريافت نكردند. متغيرهاي وابسته در دو نوبت پيش آزمون و پس آزمون مورد اندازه گيري قرار گرفت. براي اندازهگيري متغير از مقياس كيفيت زندگي بيماران ام اس استفاده شد.
يافته ها: تحليل داده ها با استفاده از روش تحليل كواريانس چند متغيره نشان داد كه با كنترل اثرات پيش آزمون، مصاحبه ي انگيزشي گروهي اثر معناداري بر بهبود سلامت جسمي و رواني بيماري داشت.
بحث و نتيجه گيري: مطالعه ي حاضر نشان مي دهد كه مصاحبه ي انگيزشي گروهي با تكيه بر اصولي نظير همدلي و حمايت از كارآيي شخصي مراجع باعث بهبود علائم جسماني و رواني بيماري ام اس مي شود.
چكيده لاتين :
Introduction: Multiple sclerosis is a chronic inflammatory, debilitating and progressive
disease that has wide physical and psychological dimensions. The aim of this study was to
determine the effectiveness of motivational interview on improving the physical and mental
health of this disease.
Methods and Materials: For this purpose, 24 patients with MS referred to Ghaem
and Imam Reza (AS) hospitals in Mashhad were selected voluntarily and they divided into
experimental and control groups randomly (12 patients in each group). The experimental group
received group motivational interview in 5 sessions and the control group did not receive any
intervention. Dependent variables were measured in pre-test and post-test. The quality of life
scale of MS patients was used to measure the variable.
Results: Data analysis using multivariate analysis of covariance showed that by controlling
the effects of pre-test, group motivational interview had a significant effect on improving the
physical and mental health of the disease.
Discussion and Conclusion: The present study shows that group motivational interview
based on principles such as empathy and support the personal effectiveness of clients improve
the physical and psychological symptoms of MS.
عنوان نشريه :
علوم پيراپزشكي و بهداشت نظامي