بررسي موسيقي تكرار آوايي در جناس اشتقاق و شبه اشتقاق و رابطه ي آن‌‌ها با تكرار واژگاني

فاقد عنوان لاتين

تكرار يكي از اركان مهم و اساسي موسيقي شعر و يكي از زيباترين شگردهاي ادبا در زينت بخشيدن به كلام است. تكرار در سطوح آوايي، واژگاني و جمله، سبب پديد آمدن اوزان عروضي، تكرار در قافيه و رديف شعر و آرايه‌هاي لفظي ميشود. انواع جناس و از ميان آن‌ها جناس‌هاي اشتقاق و شبه اشتقاق، بخش مهمي از موسيقي تكرار را تشكيل مي‌دهند. به جناس‌هاي اشتقاق و شبه اشتقاق از ديدگاه تكرار آوايي نگريسته مي‌شود؛ چرا كه دو واژۀ متجانس، آواها و واج‌هاي مشتركي دارند. نگارنده در اين پژوهش با هدف دستيافتن به رابطۀ جناس‌هاي اشتقاق و شبه اشتقاق با تكرار واژگاني، اين جناس‌ها را به عنوان نوعي تكرار موسيقي آوايي، با تكرار واژه مقايسه كرده و به اين يافته‌ها دست پيدا كرده‌است: وجود هر يك از انواع وندها (تصريفي يا اشتقاقي) در متجانسين تعيين ميكند كه اين تكرار از نوع تكرار آوايي جناس اشتقاق و شبه اشتقاق است يا اين‌كه تنها تكرار واژگاني است و در مقولۀ اين جناس‌ها نميگنجد؛ بدين ترتيب كه اگر وند به‌ كار رفته در ساختار واژگان، وند اشتقاقي باشد، تكرار از نوع آوايي جناس اشتقاق است و در غير اين صورت، وجود وند تصريفي، تكرار واژگاني را پديد ميآورد و در مقولۀ جناس اشتقاق نميگنجد؛ اگر چه ممكن است از ساير ديدگاه‌ها، چون جناس مذيل، مطرف، واج‌آرايي و... بدان پرداخت. همچنين كلماتي كه از يك ريشه بوده؛ ولي اشتقاق‌زايي در ساختار آن‌ها وجود ندارد، مي‌توانند از ديدگاه جناس شبه اشتقاق در زبان فارسي مورد تدقيق و تحليل قرار گيرند. پرداخت.

فاقد چكيده لاتين