عنوان مقاله :
تأثير تمرينات بدني و ذهني بر حافظه كوتاهمدت و سرعت پردازش اطلاعات در مردان سالمند مبتلا به اختلال خفيف شناختي
عنوان به زبان ديگر :
Effects of Physical and Mental trainings on Short-Term Memory and Information Processing Speed in Elderly Men with Mild Cognitive Impairment
پديد آورندگان :
دميرچي، ارسلان دانشگاه گيلان، ايران , رضايي شيرازي، رضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد علي آبادكتول - گروه تربيت بدني، علي آبادكتول، ايران , قرباني، سعيد دانشگاه آزاد اسلامي واحد علي آبادكتول - گروه تربيت بدني، علي آبادكتول، ايران
كليدواژه :
حافظه كوتاه مدت , سرعت پردازش اطلاعات , تمرين بدني , تمرين ذهني , اختلال خفيف شناختي , سالمند
چكيده فارسي :
مقدمه: هدف از اين پژوهش، بررسي اثربخشي تمرينات بدني و ذهني بر حافظه كوتاهمدت و سرعت پردازش اطلاعات در مردان سالمند مبتلا به MCI بود.
روشها: 34 مرد سالمند به طور تصادفي به سه گروه تمرين بدني (11 نفر)، ذهني (11 نفر) و كنترل (12 نفر) تقسيم شدند. تمرينات به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه انجام شد. تمرين بدني شامل دويدن روي نوار گردان به مدت20 دقيقه براي هفته اول تا چهارم و30 دقيقه براي هفته پنجم تا هشتم بود. شدت تمرين بهوسيله RPE بين 13 تا 15 تنظيم گرديد. برنامه تمرين ذهني اجراي بازي متفكر باهوش بود كه بهوسيله تبلت يا گوشي هوشمند در سه سطح آسان، متوسط و سخت انجام شد. متغيرهاي پژوهش، قبل و بعد از تمرينات و همچنين، سه ماه پس از بيتمريني اندازهگيري شدند. براي آناليز دادهها از آزمون ANOVA با اندازهگيري مكرر و تست تعقيبي بونفروني در سطح معنيداري 0/05 استفاده شد.
يافتهها: مقايسه نتايج پسآزمون حافظه كوتاهمدت بهوسيله آزمون تعقيبي نشان داد كه گروههاي تمرين بدني نسبت به كنترل (0/010=P) و تمرين ذهني نسبت به كنترل (0/001=P) افزايش معنيداري داشتند. همچنين نتايج اندازهگيري سرعت پردازش اطلاعات آشكار كرد كه اين متغير در پسآزمون در گروه تمرين ذهني در مقايسه با تمرين بدني (0/030=P) و كنترل (0/001=P) افزايش معنيداري داشته است.
نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش پيشنهاد ميكند كه هشت هفته تمرينات ذهني و بدني از اثربخشي لازم براي بهبود حافظه كوتاهمدت و سرعت پردازش اطلاعات در مردان سالمند مبتلا به MCI برخوردار هستند؛ اما در اين ميان، تمرين ذهني راهكار مؤثرتري است.
چكيده لاتين :
Introduction: The purpose of the research was to study of the effectiveness of physical and mental trainings on short-term memory and processing speed in elderly men with MCI.
Methodology: 34 participants randomly allocated into three groups were included physical training (PT; n=11), mental training (MT; n=11) and control group (CG; n=12). The trainings were performed for eight weeks and three sessions per week. The PT group began running on treadmill from 20 minutes in the 1st to 4rd weeks and was afterward increased to 30 minutes in the 5rd to 8rd weeks. The intensity of the trainings was adjusted based on the Borg rating of perceived exertion scale in the range of 13 to 15.
The MT also practiced Smart thinker on the Android operating system on tablets/cellphones and included easy, medium and hard levels. Research variables were measured before and after training, and also 3 months. Statistical analysis was performed using the repeated measure ANOVA followed by bonferroni post-hoc with significance set at P≥.05.
Results: Finding of bonferroni post-hoc test revealed significantly increase between PT compared with CG (p=.010) and MT compared with CG (p=.001) in post-test of short-term memory variable. Also. it revealed significantly increase between MT compared with PT (p=.030) and CG (p=.001) in post-test of processing speed.
Conclusion: Results of the study recommended that eight weeks of mental and physical trainings have effects on short-term memory and processing speed in elderly men with MCI. But, mental training is a more appropriate approach.
عنوان نشريه :
فيزيولوژي حركت و تندرستي