ارائه مدل ساختاري رابطه سبك‌هاي فرزند پروري ادراك شده با رفتارهاي پر خطر از راه ميانجي‌گري تاب‌آوري و تنظيم هيجان در نوجوانان

Presenting a structural model of the relationship between perceived parenting styles and high-risk behaviors through mediation of resilience and emotion regulation in adolescents

مقدمه: نوجواني از بحراني‌ترين دوره‌هاي زندگي مي‌باشد. دوره رشد سريع جسمي وتحولات عاطفي و رواني است. بيش‌ترين ناسازگاري‌هاي رفتاري در اين دوره نمود مي‌يابد.گرايش به رفتارهاي پرخطر يكي از ناسازگاري‌هاي رفتاري دوران نوجواني بشمار مي‌رود. مواد و روش ها: اين پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي است.جامعه آماري شامل تمامي دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان لنگرود مي باشد كه در سال تحصيلي 1400-1399مشغول به تحصيل بودند. شركت كنندگان در پژوهش 265 نفر از دانش آموزان مدارس گوناگون لنگرود بودند كه به روش نمونه‌گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند.داده‌ها با استفاده از مقياس خطرپذيري نوجوانان ايراني(IARS)،پرسش‌نامه سبك هاي فرزندپروري بامريند،مقياس تاب‌آوري كانر و ديويدسون(CD-RIS)) و پرسش‌نامه‌ي تنظيم هيجان جان و گروس(2002)گردآوري شد. براي بررسي برازش مدل پيشنهادي پژوهشگر از مدل يابي معادلات ساختاري و نرم افزار ايموس استفاده شد. يافته ها:يافته هاي پژوهش نشان داد كه سبك هاي فرزندپروري مقتدرانه، مستبدانه و سهل گير به واسطه تنظيم هيجان و تاب‌آوري بررفتار پرخطر اثر معني داري دارد. بحث و نتيجه گيري: بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش، سبك فرزندپروري مقتدرانه منجر به كاهش رفتارهاي پرخطر مي‌شود.

Introduction: One of the most critical periods of life is adolescence. It is a period of rapid physical growth and emotional and psychological changes. Most behavioral incompatibilities are manifested in this period. Tendency to high-risk behaviors is one of the behavioral maladaptations of adolescence. Materials and Methods: The present study is descriptive and correlational. The statistical population includes all male high school students in the city of Langrud who were studying in the academic year 1399-1400. Participants in the study were 265students from different schools in Langarud who were selected by multi-stage cluster sampling. Data were collected using the Iranian Adolescent Risk Scale(IARS), the Bamrind Parenting Styles Questionnaire, the Connor & Davidson Resilience Scale (CD-RIS) and the Adjustment Questionnaire. Excitement of John and Gross (2002) was collected. Structural equation modeling and AMOS software were used to evaluate the fit of the researcher's proposed model. Findings: Parenting styles powerfully, authoritarian and careless, have a significant effect on high-risk behavior by regulating emotion and resilience. Discussion and Conclusion: Based on the findings of the present study, powerfully parenting style leads to a reduction in high-risk behaviors.