بررسي ارتباط آسيب پذيري و كيفيت زندگي در سالمندان بيمار بستري در بيمارستان‌

The relationship between Frailty and Quality of life in hospitalized old patient

يكي از اين پيامدهاي مورد انتظار سالمندي جمعيت، افزايش شيوع آسيب‌پذيري است. عوامل مختلفي بر كيفيت زندگي مي تواند تاثير بگذارند و احتمالا آسيب پذيري يكي از آنان است. بنابراين مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط آسيب پذيري و كيفيت زندگي در سالمندان بستري در بيمارستان‌ انجام شد. روش: اين يك مطالعه نوع توصيفي از نوع مقطعي است كه بر روي 120 نفر از سالمندان بستري در بيمارستان‌هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي ايران كه به روش در دسترس وارد مطالعه شدند، انجام شد. داده هاي از طريق پرسشنامه شاخص آسيب پذيري تيلبرگ (Tilburg Frailty Index) و پرسشنامه كيفيت زندگي 12 سوالي (SF-12) جمع آوري شد. داده ها با آزمون­هاي تي مستقل، آناليز واريانس، ضريب همبستگي پيرسون با استفاده از SPSS نسخه 22 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: 2/64 درصد سالمندان مرد بودند. ميانگين سني سالمندان شركت كننده در مطالعه 11/8 ± 3/68 بود. 5/62 درصد نمونه­هاي پژوهش، آسيب­پذير بودند. كيفيت زندگي با آسيب‌پذيري همبستگي منفي و معني‌دار آماري داشت 001/0 >P، 72/0- r:). نتيجه ­گيري: براساس يافته ها، اكثر سالمندان مطالعه آسيب پذير بودند. آسيب پذيري با كيفيت زندگي ارتباط معكوس داشت بدين معنا كه با افزايش آسيب پذيري، كيفيت زندگي افت مي كند و لذا بررسي و سعي در جهت رفع آن مي تواند، كيفيت زندگي سالمندان را ارتقا دهد.

One of the expected consequences of population aging is the increased prevalence of frailty. Various factors can affect the quality of life and frailty is probably one of them. Therefore, the present study was conducted with the aim of determining the relationship between frailty and quality of life in hospitalized old patients. Method: This is a cross-sectional descriptive study conducted on 120 old patients hospitalized in selected hospitals of Iran University of Medical Sciences who were included in the study using convenience methods. Data were collected through a Tilburg Frailty Index (TFI) and a 12-item quality of life questionnaire (SF-12). The data were analyzed with independent t-tests, analysis of variance, and Pearson's correlation coefficient using SPSS v.22. Results: 64.2% of the old patients were men. The average age of the participants was 68.3 ± 8.11 years in the study. 62.5% of participants were frail. Quality of life had a negative and significant correlation with frailty (r= -0.72, P<0.001). Conclusion: According to the findings, most of the old patients in the study were frail. Frailty had an inverse relationship with the quality of life, which means that with the increase of frailty, the quality of life decreases, and therefore, investigating and trying to reduce it can improve the quality of life of old patients.