بررسي سلامت اجتماعي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي ارتش

Evaluating the Social Health of Students in AJA University of Medical Sciences

مقدمه: سلامت اجتماعي افراد به آن بعد از رفاه يك فرد اشاره ميكند كه به چگونگي تعامل آن فرد با ديگران،عكس العمل مردم نسبت به او و چگونگي تعامل آن فرد با موسسات اجتماعي و آداب و رسوم اجتماعي مربوط مي شود. اين مطالعه با هدف بررسي سلامت اجتماعي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي ارتش به انجام رسيد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر يك مطالعه توصيفي-تحليلي و مقطعي در سال 1399 بود و در دانشگاه علوم پزشكي آجا به انجام رسيد. تعداد 300 نفر از دانشجويان وارد مطالعه شده و پرسشنامه بين آن ها توزيع شد و 241 پرسشنامه كه به طور كامل تكميل شده و مورد تحليل قرار گرفت. داده ها پس از جمع آوري با استفاده از نرم افزار spss 23 و آزمون هاي آماري كولموگروف اسميرنوف، من ويتني، كروسكال واليس و اسپيرمن تحليل شده و p<0/05 معني دار تلقي گرديد. يافته ها: بين تحصيلات با كليه ابعاد سلامت اجتماعي (انسجام، مشاركت، پذيرش، انطباق، و شكوفايي) رابطه معناداري وجود داشت (p ≤0/05). همچنين بين متغير سن و بعد مشاركت اجتماعي رابطه معناداري وجود داشت (p<0.05) اما سن با ديگر ابعاد سلامت اجتماعي رابطه معناداري نشان نداد. متغير وضعيت تأهل نيز تنها با بعد مشاركت اجتماعي رابطه معنادار داشته (p<0.05) و با ديگر ابعاد سلامت اجتماعي رابطه معناداري را نشان نداد. متغير رشته تحصيلي با چهار بعد از ابعاد سلامت اجتماعي (انسجام، مشاركت، انطباق، و شكوفايي) رابطه معناداري داشت (p<0.05). بحث و نتيجه گيري: به نظر مي­‌رسد بالاتر بودن سلامت اجتماعي در مقاطع بالاتر مي­ تواند به احساس پايان يافتن دوره دانشجويي و رهايي از مشكلاتي مانند دوري از شهر و خانواده مرتبط باشد. همچنين اين يافته ­ها مي ­تواند مبين اين نكته باشد كه با بلوغ جسمي- رواني و افزايش آگاهي­‌ها و مهارت­‌هاي زندگي دانشجويان، سلامت اجتماعي آنان نيز افزايش يابد.

Introduction: People’s social health refers to the aftermath of a person’s well-being, which is related to how that person interacts with others, how people react to him or her, and how that person interacts with social institutions and social customs. The aim of this study was to evaluate the social health of students of Army University of Medical Sciences. Methods and Materials: This descriptive-analytical and cross-sectional study was conducted in AJA University of Medical Sciences in 1399. A total of 300 students were participated in the study. Questionnaires were distributed among them. 241 questionnaires were fully completed and analyzed. Data were analyzed through Kolmogorov-Smirnov, Mann- Whitney, Kruskal-Wallis and Spearman tests using SPSS software version 23. In addition P < 0.05 was considered significant. Results: There was a significant relationship between education and all dimensions of social health (cohesion, participation, acceptance, adaptation, and prosperity) (P ≤ 0.05). There was also a significant relationship between age and the dimension of social participation (P < 0.05). However, there was not any significant relationship between age and other dimensions of social health. The variable of marital status also had a significant relationship only with the dimension of social participation (P < 0.05). It did not show a significant relationship with other dimensions of social health. There was a significant relationship between variable of the field of study and four dimensions of social health (cohesion, participation, adaptation, and prosperity) (P < 0.05). Discussion and Conclusion: It seems that higher social health in higher levels can be related to the feeling of finishing the student period and getting rid of problems such as distance from the city and family. These findings can also indicate that students social health will also increase by the physical-mental maturity and increasing in awareness and their life skills.