ديدگاهي نوين پيرامون جامعه‌شناسي شناختي؛ زروباول و مساله شناخت

A New Perspective on Cognitive Sociology; Zerubavel and the Problem of Cognition

اين مقاله به رويكرد زروباول پيرامون جامعه‌شناسي شناختي مي‌پردازد. زروباول در تقابل با رويكردي كه جامعه‌شناسي شناختي را در تقابل با ديدگاه تقليل‌گرايانه‌اي كه شناخت را به علم اعصاب مي‌كاهد، با بحث از جايگاه جامعه، فرهنگ و هنجارها در تعين شناخت، رويكرد خود را مطرح مي‌كند اما اين مهم باعث نمي‌شود تا اسير نسبيت تكثرگرايي شناخت شود. او در جستجوي راهي ميان جهان‌شمولي شناخت و فردگرايي شناختي است تا ضمن آن‌كه از آسيب نسبيت شناخت در امان باشد دچار رويكرد تقليل‌گرايانه نشود. اين ملاحظات اطلاعاتي در مورد چگونگي فعاليت‌هاي مربوط به توجه و عدم توجه به ساختار اجتماعي شكل‌دهنده مدل‌هاي فرآيندي دوگانه شناخت را ارائه مي‌دهند. به اين‌ترتيب، از منظر پديدارشناختي، موضوع ماهيت يا سرشت پديده‌هاي ذهني قابل‌مشاهده (آهسته، منطقي و تعمدي (تعمقي)) و پديده‌هاي ذهني نامرئي و پنهان (سريع، غريزي و آسان) نيست، بلكه آگاهي دربارۀ ميثاق‌هاي اجتماعي است.

This article deals with Zerubbabel's approach to cognitive sociology. Zerubbabel argues against the approach of cognitive sociology in contrast to the reductionist view that reduces cognition to neuroscience by discussing the place of society, culture, and norms in determining cognition, but this does not capture the relativism of cognitive pluralism. He seeks a way between the Cognitive Universalism and Cognitive Individualism so that it does not take a reductionist approach while being safe from the relativism. In his approach to cognitive sociology. These considerations provide information on how activities related to attention and disregard for the social structure shaping dual cognitive process models.