شيوع اختلالات رواني در دانش‌آموزان مقطع ابتدايي استان گلستان در سال 1393

زمينه و هدف: خطر ابتلاء به اختلال رواني در هر زمان و مكان براي انسان وجود دارد، از اين رو شناخت اين اختلالات و ميزان شيوع و بروز آنها بسيار لازم به نظر مي رسد و پژوهش حاضر با هدف بررسي شيوع اختلالات رواني در دانش آموزان مقطع ابتدايي استان گلستان انجام شده است.روش: روش پژوهش توصيفي مقطعي است و جامعه آماري شامل تمامي دانش آموزان دختر و پسر مقطع ابتدايي استان گلستان در سال تحصيلي 1393-1392 بود. همچنين حجم نمونه 843 دانش آموز از جامعه مذكور بوده است كه به روش خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شده اند. جهت جمع آوري داده از پرسشنامه علائم مرضي كودكان بر اساس چهارمين ويرايش راهنماي تشخيصي و آماري اختلال هاي رواني (اسپيرافكين و همكاران، 2002) استفاده شد. تحليل داده ها نيز با استفاده آمار توصيفي (فراواني و درصد) و آزمون مجذور كا انجام شد.يافته ها: نتايج به دست آمده نشان داد شايع ترين اختلال در دانش آموزان مورد مطالعه، اختلال خلقي خفيف (29 درصد) است و اختلال افسردگي شديد (0/3 درصد) كمترين ميزان شيوع را دارد. همچنين در ميزان شيوع اختلال نارسايي توجه/ فزون كنشي (از سه ريخت غلبه بر نارسايي توجه، غلبه بر فزون كنشي، و تركيبي)، اختلال نافرماني مقابله اي، اختلال رفتار هنجاري، ترس مرضي خاص، افكار وسواسي، تيك حركتي، تيك صوتي، درخودماندگي، اضطراب جدايي، بي اختياري ادرار و دفع بين دو جنس (پسر و دختر) تفاوت معنادار وجود دارد (0/01 p)، اما در ميزان شيوع اختلال اضطراب فراگير، اعمال وسواسي، تنيدگي پس از سانحه، اسكيزوفرني، افسردگي شديد، اختلال خلقي خفيف، آسپرگر، و اختلال ترس مرضي اجتماعي بين كودكان دختر و پسر تفاوت معناداري مشاهده نشده است (0/05 p).نتيجه گيري: اختلالات رواني، از جمله اختلال خلقي خفيف در دانش آموزان ابتدايي استان گلستان شيوع بالايي دارد و عوامل محيطي مانند وجود اقوام مختلف، شرايط اقتصادي و اجتماعي و جو عاطفي خانواده در بروز اختلالات رواني كودكان اين منطقه نقش مهمي دارند.